Αγαπημένο μου ιστολόγιο,
συχώρεσέ με που σε παράτησα τόσον καιρό!
Φίλοι συνιστολόγοι,
πέρασα μία φάση απομάκρυνσης και αποτοξίνωσης από τα διαδικτυακά!
Όμως μου έλειψε η επικοινωνία μαζί σας!
Ιδιαίτερα θέλω να αναφερθώ στη φίλη μου τη roadartist, στον Antoine, την astria, τα κορίτσια από τα Άσπρα Κοχύλια και ειδικά την Αθηνά, τον π.κ., τον σα, την Σοφία... και τόσους άλλους!
Επανέρχομαι σήμερα με ένα βιντεάκι των αγαπημένων μου encardia. Σας αφιερώνω τους απίστευτους αυτούς γλεντζέδες που ξέρουν να κάνουν το κοινό να ξεφαντώνει τόσο όμορφα! Δεν ξέρω γιατί... μα σήμερα που ξύπνησα (ως συνήθως στις 4 τα χαράματα) με έπιασε μία διάθεση για επικοινωνία και ... ξεφάντωμα!
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!
ΣΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ... Τα όνειρά μας είναι η δύναμή μας. Δεν πρέπει να τα παρατάμε για τίποτα. Η ζωή είναι μικρή, τρέχει κι ίσως χρειαστεί να δώσουμε μάχες για τα οράματά μας. Ακόμα κι αν δεν πετύχουμε, τουλάχιστον μπορούμε να τα μεταδώσουμε σε κάποιους άλλους για ν' αγωνιστούν γι' αυτά...
3 σχόλια:
Να είσαι πάντα καλά! Να ζεις, να ξεφαντώνεις, γενικώς να κάνεις όλα όσα σε γεμίζουν εσενα ..
Μας έλειψες!!! Το ξέρεις αυτό έτσι?
Τώρα ήρθες για να μείνεις?
Την καλημέρα μου, ΚΑΛΩς ΟΡΙΣΕΣ!!!
Eλπίζω να μείνω, road!
Να μείνεις!!!
Δημοσίευση σχολίου