Πολύ θα ήθελα να ήμουν μέλος μιας οποιασδήποτε χορωδίας ή ορχήστρας... έστω και για λίγο...
Μα αν ζήταγα από το Θεό να διαλέξω τον μαέστρο μου... θα ζήταγα μόνο αυτόν:
GUSTAVO DUDAMEL
και τα μυαλά στα κάγκελα!
Λατρεύω το πάθος του. Την ευαισθησία του.
Τον τρόπο που μιλάει, που διευθύνει, που κοιτά τα μέλη της ορχήστρας του, που υποκλίνεται ...
... που διευθύνει ορχήστρα αποτελούμενη από μαθητές...
... που συγκινείται...
No2
... που βάζει και το αυστηρό κοινό της Αυστρίας, στο Salzburg, παρακαλώ... να διευθύνει...
... και τους βάζει να φωνάζουν ή να χορεύουν καθώς παίζουν!
ΜΑΜΒΟ!
Διευθύνει τόσα άτομα (άλλοτε 150 ή 200) και δεν φεύγει ούτε νότα!
Τα μάτια τους λάμπουν. Τα χέρια τους πετάνε.
Το μικρό κίνημα του ραβδιού του τους βάζει φωτιά!!!
Έχει μεταδώσει το πάθος του στους μουσικούς του.
Του αξίζει ένα μεγάλο μπράβο!
Μα το μεγαλύτερο μπράβο αξίζει στον εμπνευστή, μεγάλο άνθρωπο,
τον "άγγελο ανάμεσά μας", όπως λέει κι ο Gustavo...
τον εκπληκτικό...
Χοσέ Αμπρέου
(JOSE ABREU)!
(JOSE ABREU)!
Αυτός πριν από 30 και κάτι χρόνια μάζεψε παιδάκια
στις πιο φτωχές και υποβαθμισμένες περιοχές της Βενεζουέλας
και άρχισε να τους μαθαίνει μουσική...
Δεν είναι υπέροχο;
Το πρόγραμμα ονομάζεται El Sistemo!
(Δεν μπορεί να γίνει και στην Ελλάδα μας κάτι τέτοιο άραγε;)
Αυτή η γενιά ανταποκρίθηκε αφάνταστα!
Άναψε φωτιές ο κύριος Χοσέ... και οι λάμψεις τους φτάνουν ως εμάς σήμερα...
Με το πέρασμα των χρόνων υπολογίζεται ότι
250.000 παιδιά ήρθαν σε επαφή με τη μουσική.
Δημιουργήθηκαν σχολικές ορχήστρες...
οι οποίες είναι πάνω από 100! Απ' αυτές οι 90 είναι συμφωνικές!
Κορυφαία είναι η Σιμόν Μπολιβάρ που την είδαμε να παίζει στην Αυστρία...
Kαρπός του El Sistemo είναι κι αυτό το εκπληκτικό νεαρό μουσικό φαινόμενο
που λέγεται Gustavo Dudamel!
Υποκλίνομαι...
10 σχόλια:
Προς το Blog σας
Ένα νέο blog γεννήθηκε με σκοπό να δόση βήμα σε όλους τους Έλληνες ..Ένα Blog όπου μπορεί ο καθένας μας να γράφει ότι τον απασχολεί επώνυμα η ανώνυμα…ένα blog που δίνει την ευκαιρία σε όλους τους Έλληνες να πούνε όλα αυτά που μέχρι τώρα διστάζανε να πούνε .. Αν θέλεις και εσύ να κάνεις κάτι για όλη αυτή την απάτη που βλέπεις γύρο σου ..έλα μαζί μας …..Το Blog σου δίνει την δυνατοτιτα να ακουστή η γνώμη σου σε ένα ευρύ κοινό χωρίς πολιτικούς ,κομματικούς ,εθνικούς, θρησκευτικούς, η άλλους περιορισμούς .
Κάνε τώρα την αρχή έλα μαζί μας…………
Οι απόψεις που θα γράφεις εδώ δεν λογοκρίνονται σε καμιά περίπτωση και δημοσιεύονται ακέραιες
www.ksipnistere.blogspot.com
www.ksipnistere.gr
Καταπληκτικό ποστ! Μπράβο Φλώρα..
Πόσο μπορεί ένας άνθρωπος με όραμα να παρακινήσει τους γύρω..
Πόσο πολύ λείπουν τέτοιοι άνθρωποι σήμερα.. από τη χώρα μας!
Και πόσο σημαντικοί μπορούν να γίνουν κάποιοι άνθρωποι που συναντάμε στη ζωή.. Τόσο που γίνονται φάροι, φωτεινοί, που σε εμπνέουν να πιστέψεις σε κάτι, να δωθείς.. Τυχεροί όσοι τους συνάντησαν..Μπράβο στον εμπνευστή πρώτα, έπειτα κ στον μαθητή..
Δεν τον γνώριζα, τόσο νέος, τόσο ταλαντούχος, με τέτοια θέρμη και πάθος..
Είδα όλα τα βίντεο, εκπληκτικό αυτό με τις βραζιλιάνικες στολές! Καλό σκ!
Υποκλίνομαι μαζό σου Φλώρα. Είναι φανταστικές καταστάσεις. Τόσο απόμακρες όμως από ΕΜΑΣ.
εκπληκτική ανάρτηση, πολύ συγκινητική... παραδείγματα προς μίμηση. Καλό Τριώδιο να έχουμε!
Πραγματικά είναι υπέροχο.
Καλή εβδομάδα...
Μπράβο Φλώρα! καταπληκτική ανάρτηση!
Άνθρωποι χαρισματικοί, μοναδικοί που εμπνέουν στους ρόλους τους!!
Και ο μικρός-μεγάλος μαέστρος, έχει τη σφραγίδα της ιδιοφυϊας, που δεν έχει ανάγκη τη σοβαροφάνεια για να αναδείξει τις ικανότητές του και τη σοβαρότητα του έργου του!
Σε φιλώ:))
Road, σταυροδρόμι, Υπατία, Mystery girl, Αστρια
όντως οι άνθρωποι με οράματα μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο...
και γνωρίζω ότι όλοι εσείς... ανήκετε σ' αυτούς (ο καθένας στο πόστο του)...
Να είστε καλά!
Φλώρα μου καλή είχα κατα νού να κάνω μια ανάρτηση μ'αυτό ακριβώς το θέμα "όταν μας δίνουν την δυνατότητα να κάνουμε όνειρα"
όπως είπε ο μαέστρος ....
δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που το παρουσίασες τόσο ωραία παθιασμένα
(μάλλον θα βάλω τον τίτλο και θα παραπέμπω σε σένα αν μου επιτρέπεις)
Ως μουσικός νοιώθω απέραντη συγκίνηση και ταραχή και αγανάκτηση και .....
θα ευχόμουν να βρεθείς στο δρόμο του παιδιού μου !!
Ξωτικό
σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. Φυσικά χαίρομαι να παραπέμπεις σ' αυτήν την ανάρτηση. Τον λατρεύω αυτόν τον άνθρωπο, το μεράκι και το κέφι του.
Χάρηκα επίσης ιδιαίτερα που είσαι μουσικός.
Ξέρεις... είναι το πάθος μου η μουσική...
Α! καλά μου είπε το ξωτικό!!!!
Τη ίδια ανάρτηση περίπου έβαλα και γω σήμερα, μα χωρίς το δικό σου πάθος!!!!
Αν κου μουσικός, αν και βαθύτατα συγκινημένη έκανα απλή παράθεση των γεγονότων με μερικά βιντεάκια που μου έστειλαν...
και τώρα έρχομαι εδώ...και κυρία μου, υποκλίνομαι βαθύτατα!!!!
Δημοσίευση σχολίου