Πώς μπορούν τα σύγχρονα παιδιά να αγαπήσουν το βιβλίο;
Προχτές στην τρίτη Γυμνασίου έδινα μάχη για να διαβάσουν ένα μικρό μυθιστόρημα οι μαθητές και να το παρουσιάσουν στην τάξη. Αντίδραση μαύρη. Να πω την αλήθεια μου, για μένα ήταν ένα δυνατό χαστούκι. Πρώτη φορά είδα τέτοια "ομαδική" λυσσαλέα απόρριψη της φιλαναγνωσίας!
"Εμένα αν μου δώσετε βιβλίο, κυρία, είναι σαν με ... βάζετε κατευθείαν για ύπνο"...
"Τα σιχαίνομαι"
"Ό,τι άλλο θέλετε, κυρία. Όχι βιβλίο, σας παρακαλώ"...
Τί γίνεται, βρε παιδιά;
Τα περσινά παιδιά δεν είχαν τέτοια αντίδραση. Διάβασαν τα βιβλιαράκια τους μια χαρά, είχαμε πολλά μέλη στη λέσχη ανάγνωσης, ήρθε κι η συγγραφέας (η κ. Αγγελική Δαρλάση) και μίλησε με τα παιδιά... Τώρα, φέτος, δεν ξέρω τι γίνεται με αυτό το τμήμα...
Αν και υποθέτω κάτι. Όλοι αυτοί εκεί μέσα στο Γ1 που αντέδρασαν τόσο σθεναρά εναντίον της ανάγνωσης είναι έξυπνα παιδιά, πολύ καλοί παίκτες ηλεκτρονικών παιχνιδιών, απίστευτα γρήγοροι στα sms, γνώστες των downlowds και των uploads, καθημερινοί χρήστες του facebook και του msn, αφού βαρέθηκαν το hi5... Η ηλεκτρονική μας νέα γενιά...
Μα... την αγαπάω αυτή τη γενιά! Είναι δυνατόν να μην της δείξω τον υπέροχο κόσμο που κρύβεται στις τυπωμένες σελίδες της λογοτεχνίας;
Ποιος θα με βοηθήσει να λύσω αυτό το δύσκολο παζλ;
12 σχόλια:
Νομίζω ότι είναι ως επί το πλείστον θέμα οικογένειας τελικά...το σχολείο δεν μπορεί να κάνει και πολλά...δυστυχώς! Και, συμφωνώ, η ενασχόληση με internet, facebook, msn κλπ. κλέβουν χρόνο από την ανάγνωση (εδώ το βλέπουμε σε μας, πόσο μάλλον στα παιδιά!)
Aααχ δυστυχώς αν δεν μάθουν απο μικρά είναι απίστευτα δύσκολο.και νομίζω πως φταίει κυρίως η τηλεόραση γιατί αυτό είναι το πρώτο ναρκωτικό που τα πιάνει απ'τα γεννοφάσκια πια σχεδόν.Κι αν δεν υπάρχει παράδειγμα μέσα στο σπίτι βράστα !!
[Το περίεργο είναι πως η κόρη μου (που διαβάζει πολύ ευτυχώωωωως)στο δημοτικό που το επέλεξα ΚΑΙ γιατί είχε πρόγραμμα σχολ βιβλιοθήκης με επιβράβευση στα τμήματα που διάβαζαν τα πιο πολλά βιβλία (στις μεγαλύτερες τάξεις) αντέδρασε πολύ και δεν ήθελε με τίποτα να παίρνει βιβλία απο εκεί].
Τώρα μάλλον διαλέγοντας να κλέψεις χρόνο σχολικό και να τους διαβάζεις ίσως κανένα πολύ δυνατό διήγημα στην αρχή;;
και επιμένοντας πάντως κάνοντάς τους κι εσύ πλήση εγκεφάλου πως είναι σαν να ξέρουν πως δίπλα τους υπάρχει ένας τεράστιος θησαυρός και κάποιοι διαλέγουν να τα εμποδίζουν να έχουν πρόσβαση σ'αυτόν ,(την αλήθεια δηλαδή)(ποντάροντας και στην επαναστατικότητά τους);;;
Αφού τους εξηγήσεις πόσο πιο σπουδαίο είναι απο το να αποστηθίζουν μαθήματα και αποδεικνύοντάς το με κάποια βαθμολογική επιβράβευση σε όσους διαβάσουν κάποια συγκεκριμένα βιβλία;;
Είμαι σίγουρη πως εσύ έχεις σκεφτεί περισσότερα αλλά θέλω τόσο να βοηθήσω ..
άμα μούρθει και τίποτα άλλο θα ξανάρθω.
σε φιλώ γλυκά και σ'ευχαριστώ που νοιάζεσαι για τα παιδιά μας !!
δύσκολο!!!
προχθές είχαμε συζήτηση για το θέμα με τον γνωστό γιατρό που ασχολείται με την εξάρτηση από το διαδίκτυο κύριο Κορμά, τι θα μπορούσε να τα τραβήξει από την οθόνη...
70 παιδιά νοσηλεύονται με εξάρτηση!!!!
Τα παιδιά απεχθάνονται τα "πρέπει" και τα "σας συνιστώ". Μου 'χει τύχει σε συζητήσεις, που έχουν ανάψει μέσα στην τάξη με θέμα φαινομενικά άσχετο με το "μάθημα", ν' αναφέρω βιβλία σχετικά, και στο διάλειμμα να 'ρχονται μόνα τους τα παιδιά να μου ζητούν τον τίτλο και το συγγραφέα.
Από την άλλη, στα πρώτα βήματα καλό είναι οι προτάσεις να είναι "εξατομικευμένες". Κάποτε έπεισα μαθητή της Γ΄ Λυκείου να διαβάσει το δεύτερο (!!!) εξωσχολικό βιβλίο στη ζωή του -τον είχα υποχρεώσει για το πρώτο. Ήταν βλέπετε ο "παιχταράς" της ποδοσφαιρικής μας ομάδας και του δάνεισα τη "Φανέλα με το 9" του Κουμανταρέα.
Μάλλον, ψηλαφούμε στα σκοτεινά να βρούμε το διακόπτη για το περίφημο "κλικ"!
Πράγματι δύσκολο, πολύ δύσκολο το παζλ! και πολύ φοβάμαι να δώσω απάντηση. Δυστυχώς το βλέπουμε και το ζούμε καθημερινά.
Έχει ξεφύγει από τις δυνατότητες τις οικογένειας ίσως αφού τα παιδιά συναναστρέφονται με άλλα παιδιά και δυστυχώς, η όποια διαφοροποίησή τους θα σήμαινε και απομόνωσή τους.
Ίσως θα έπρεπε η Πολιτεία να αναλάβει νά κάνει συνεχή και τεκμηριωμένη ενημέρωση από τα ΜΜΕ για τους κινδύνους για εθισμό από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.
Πάντα νοιάζεσαι και πονάς για τους μαθητές σου καλή μου καθηγήτρια, σε φιλώ, καλό βράδυ:)
ουπς! και μόλις μίλησα για καθηγήτρια:) φλωρα μου ξέφυγε στο πληκτρολόγιο εκείνο το "τις" οικογένειας. διορθώνεται σε "της":)))
Φλώρα, καλησπέρα. ή μάλλον Καλημέρα.
Καλώς σε βρίσκω.
Κάποιοι στίχοι του Αργύρη Μπαρή που είχες ανεβάσει κάποτε, με οδήγησαν εδώ.
Χάρηκα που βρέθηκα.
Πάντα θα έρχομαι.
Να είσαι καλά.
KΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!
Ανάσταση στη ζωή μας!
Την καλησπέρα μου, πέρα για πέρα!!
Αν είναι γρίφος, τότε πρέπει να το προσεγγίσεις με ανοιχτό μυαλό.
Θυμάσαι παλιά όταν πηγαίναμε διακοπές το καλοκαίρι και γνωρίζαμε κάποιο τουρίστα; Θυμάσαι τι του μαθαίναμε πρώτα για να του αρέσει η ελληνική γλώσσα; Όλα τα ερωτόλογα, όλες τις κακιές λέξεις. Αν αρχίζαμε στον τουρίστα που δεν ξέρει τίποτα να του μάθουμε για την καλλιέπεια και την χαρμολύπη, σίγουρα θα μάθει αρκετά για την Ελλάδα, αλλά την ελληνική γλώσσα όχι.
Έτσι και στα παιδιά που αρνούνται να διαβάσουν πρέπει να δοκιμάσεις με ελαφρά βιβλία, αφού όμως μάθεις το ενδιαφέρον τους. Και κάτι ακόμα αν θες να τους μάθεις για το βιβλίο και να το αγαπήσουν αυτό δεν πρέπει απαραίτητα να είναι Ελληνικό. Μπορεί να υπάρχει ένα βιβλίο καταπληκτικό και να μην έχει μεταφραστεί στα ελληνικά και πολλά από αυτά θα τα χρησιμοποιήσουν αργότερα τα περισσότερα αν θέλουν να κάνουν κάτι καλύτερο σε μεταπτυχιακά κλπ οπότε δεν θα ήταν άσχημο να ψάξουν από τώρα. θα μπορούσε να είναι για αρχή ένα βιβλίο "Αργκό", ένα άλλο "Γιατί οι άντρες έχουν ρώγες", ένα άλλο "Χωριάτικα Βρωμόλογα¨, ένα πιο σοβαρό "Το Εθνικό μας Ασυνείδητο", ένα άλλο ο "Μπομπ Ντύλαν". Αλλά κυρίως ο τίτλος που θα κάνετε δουλειά για το βιβλίο να είναι με βάση το ενδιαφέρον της τάξης κι όχι δικός σου.
Καλό μεσημέρι
Αντώνης Χατζηθωμάς
Καλά έχεις να ανεβάσεις ανάρτηση από τον Μάρτιο;;;;;;;;;;;;; Τι κάνεις;;;
Μπρος στην δουλειά :) φιλί!
Σας ευχαριστώ όλους για τις ιδέες και τα σχόλιά σας!
Αχ... road μου, έχεις δίκιο!
Το έχω παρακάνει...
Έμπλεξα με το σχολείο (τι πρωτότυπο!) και απαράτησα εντελώς το ιστολογιάκι αυτό, το καημενούλι...
Λοιπόν, κάτι θα γράψω στη συνέχεια, στο υπόσχομαι...
Δημοσίευση σχολίου