Ήρθε το Πάσχα!

Χρόνια πολλά...



... και γλυκά!

FREEDOM WRITERS

Η ταινία είναι συγκλονιστική.

Πρόκειται για την αληθινή ιστορία μιας καθηγήτριας, η οποία προσπαθεί να μυήσει τους μαθητές της (παιδιά αγριεμένα και εντελώς αμόρφωτα... από τον σκοτεινό κόσμο των συμμοριών, των κλοπών, των δολοφονιών...) στο χώρο του βιβλίου, της συγγραφής και της πνευματικής καλλιέργειας.
Προσπαθεί να τους δώσει έναν στόχο ζωής, να τους πείσει ότι ΜΠΟΡΟΥΝ να αλλάξουν προς το καλύτερο...

Για να το πετύχει αυτό, πιάνει και δεύτερη και τρίτη δουλειά, για να μπορεί να αγοράζει η ίδια βιβλία για τους μαθητές της (μιας και το "σύστημα" δεν προβλέπει κονδύλια για ... "καμμένα χαρτιά", όπως είναι η τάξη της). Βάζει τους μαθητές να γράφουν καθημερινά ημερολόγιο, τους πηγαίνει σε μουσεία, διοργανώνει διαλέξεις και άλλες δραστηριότητες...

Τελικά, μ΄ όλες τις δυσκολίες και με προσωπικό κόστος, τα καταφέρνει... Οι μαθητές εκδίδουν ένα βιβλίο με τίτλο: FREEDOM WRITERS, το οποίο περιέχει τις σελίδες των ημερολογίων τους...



Θέλω να αφιερώσω αυτήν την ανάρτηση στον εξαίρετο συνάδελφο Βαγγέλη από το Σουφλί, ο οποίος μου έστειλε ταχυδρομικά το cd με την ταινία για να το προβάλω στους μαθητές μου.
Περιττό να πω ότι οι μαθητές ενθουσιάστηκαν και εγώ επίσης.
Τον ευχαριστώ από την καρδιά μου...

ANCIENT GREEK THEATRE MASKS

ΦΤΙΑΞΕ ΚΑΙ ΣΥ ... ΜΙΑ ΜΑΣΚΑ ΑΡΧΑΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

Στα πλαίσια του μαθήματος της αρχαίας τραγωδίας, οι μαθητές σχεδίασαν και έφτιαξαν μάσκες του αρχαίου θεάτρου, άλλες από χαρτόνι και άλλες από γυψόγαζα...

Για μία ακόμη φορά τα παιδιά δείχνουν ότι έχουν δημιουργική φαντασία...

Δείτε και τις φωτογραφίες για να καταλάβετε...

Ο Σωτήρης στάθηκε υποδειγματικός ως μοντέλο για τη μάσκα. Του αξίζουν συγχαρητήρια...

Φυσικά και μ' αυτή τη δραστηριότητα γελάσαμε πολύ, δεν χρειάζεται να το πω...

Πόσο με ανανεώνει ο αυθορμητισμός των μαθητών!

Ας τους αφιερώσω αυτήν την ανάρτηση...

Το παιχνίδι των 40 ερωτήσεων

Μετά από την πρόσκληση που μου έκαναν δύο bloggers που αγαπώ, η γλυκειά roadartist και η δροσερή Άννα, παίζω το παιχνίδι των 40 ερωτήσεων (το πρώτο μου μπλογκοπαίχνιδο)... Ανακάλυψα ότι και με τις δύο κοπέλες που με κάλεσαν, έχουμε πολλά κοινά γούστα!

1. Όνομα: Φλώρα (παρατσούκλια: flower και πάστα φλώρα)

2. Γενέθλια: 6 Νοεμβρίου

3. Ζώδιο: Σκορπιός

4. Χρώμα μαλλιών : Καστανά

5. Χρώμα ματιών : Καστανά

6. Έχεις ερωτευτεί ποτέ;
[Υπάρχει άνθρωπος που θα απαντήσει αρνητικά;...]
Ναι, έχω ερωτευτεί. Κεραυνοβόλα. Ολοκληρωτικά. Μια για πάντα.
Με τον Αλέξανδρο, το άλλο μου μισό...

7. Είδος μουσικής που ακούς:
Ροκιές κατά βάση (ξένες και ελληνικές). Μου αρέσει όμως η κλασσική, η έθνικ μουσική, τα έντεχνα αλλά και τα παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια.

8. Χαρακτήρας Disney/Warner Bross:
Γκούφυ

9. Ποιος φίλος/φίλη σου μένει πιο μακριά?
Ο Χρήστος στο Οχάιο...
(Πήγε το παληκάρι για μεταπτυχιακά στο Λονδίνο, γνώρισε τη Λίζα και μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Αυτά έχει η ζωή)...

10. Πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι μόλις ξυπνήσεις :
Τι να τραγουδήσω τώρα;

11. Κάτι που έχεις πάντα μαζί σου και δεν το αποχωρίζεσαι:
Τα κλειδιά μου - με το αγαπημένο μου μπρελόκ που μου χάρισαν οι μαθητές μου - καρδούλα που λέει το όνομά μου και το μπρελόκ με τη φωτογραφία των δύο παιδιών μου ...
(Βέβαια, τρόπος του λέγειν το "δεν το αποχωρίζεσαι..." Με την αφηρημάδα μου... μπορεί να το αποχωριστώ, αλλά άθελά μου).

12. Τί έχεις στον τοίχο σου;
Στο δωμάτιό μου προφανώς...
Λοιπόν... έχω έναν γαμπρό και μία νύφη (από πηλό), μία εικόνα της Παναγίας (που μου έχει χαρίσει μία μαθήτριά μου) και δύο αγαπημένους μου αγγέλους
(Αυτά μέχρι στιγμής δηλαδή ... γιατί ακόμη δεν είναι ολοκληρωμένο το δωμάτιο... Πρόσφατα μετακομίσαμε).

13. Τί έχεις κάτω απ’ το κρεβάτι σου?
Βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, παιδικά παιχνίδια (στρατιωτάκια κυρίως ή ζωάκια)...

14. Αν ήσουν μόνος/η στο σπίτι και άκουγες ένα βάζο να σπάει τί θα έκανες;
Μμμμ... Ξέρω γω; Θα περίμενα κανα δύο λεπτά να δω τι θα ακολουθήσει και θα πήγαινα μετά μέσα να δω τι έγινε. Μπας και άνοιξε κανα παράθυρο, ας πούμε, κι έριξε ο αέρας κάτω το βάζο...
15. Αγαπημένος αριθμός: Το 7.

16. Αγαπημένο όνομα: Αλέξανδρος

17. Τα χόμπι σου:

Διάβασμα μυθιστορημάτων και ποίησης, κιθάρα και τραγούδι, ζωγραφική, κατασκευές, βόλτες στη φύση, κολύμπι και βουτιές...

18. Πού θα ήθελες να ήσουν τώρα?
Σε ένα αερόστατο που θα πετάει πάνω από βουνά και θάλασσες, με ωραία παρέα, καλή μουσική και πολύ γέλιο...

19. Μια ευχή για το μέλλον:
Για τους μαθητές μου: να έχουν όρεξη, κέφι, φαντασία και δημιουργικότητα. Να μην παρατήσουν τα όνειρά τους. Να γίνουν ωραίοι άνθρωποι που θα προσφέρουν στην κοινωνία μας.
Για την οικογένειά μου: υγεία, ενότητα, αδελφοσύνη, ωραίες στιγμές, νέα μωρά, χαρές, γάμους...
Για μένα: Να βελτιωθώ πνευματικά, να γίνω άνθρωπος θυσίας και προσφοράς, να έχω πάντα όρεξη και καλή διάθεση, να γίνω καλύτερη σύζυγος, μητέρα και καθηγήτρια και να τα καταφέρω να τα συνδυάσω κάποια στιγμή αυτά τα τρία... χωρίς να διαλύομαι...

20. Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο και να γυρίσεις πίσω, σε ποια εποχή θα πήγαινες?
Στην αρχαία Αθήνα (αλλά με τον όρο να ήμουν άντρας!)

21. Φωτιά! Πάρε κάτι μαζί σου:
Τα παιδιά μου, το λάπτοπ, φωτογραφίες... και κανα χρήμα... να περάσουμε...

22. Αγαπημένο λουλούδι: Κόκκινα τριαντάφυλλα

23. Αγαπημένη σειρά: Δεν έχω, βρε παιδιά. Δεν βλέπω τηλεόραση...

24. Αγαπημένη ταινία: Σινεμά ο Παράδεισος

25. Αγαπημένο τραγούδι: (αυτό κατά καιρούς αλλάζει)
Wind of change (Scorpions) ήταν και είναι ακόμα δηλαδή...
Imagine (Lenon)
τώρα τελευταία το "Hey there Delilah" των Plain White... και το "Is my life for rent?" (Dido)...

26. Aγαπημένο βιβλίο: Αιολική γη, του Ηλία Βενέζη

27. Αγαπημένα ζώα:
Άγρια άλογα, με ατίθαση χαίτη...
Δελφίνια με γλυκά μάτια...
Σκιουράκια που κρύβονται και τρέχουν πάνω στα δέντρα...

28. Αγαπημένο ρούχο: φόρεμα καλοκαιρινό, με λουλούδια, από αυτά τα αεράτα... που τα φοράς και νιώθεις να πετάς!

29. Αγαπημένος καλλιτέχνης/ιδα:
Ζωγράφοι: Βαν Γκόγκ, Γκωγκέν, Ρενουάρ, γενικά ιμπρεσσιονιστές ζωγράφοι, Μιχαήλ Άγγελος, Γύζης, Παρθένης...
Μουσικοί: Μότσαρτ, Βαγγέλης Παπαθανασίου, Yannis, Σπανουδάκης...
Τραγουδιστές: Αρβανιτάκη, Μαχαιρίτσας, Βασ. Παπακων/νου, Βαγγ. Γερμανός, Παντελής Θαλασσινός, Λυδάκης, Τσαλιγοπούλου, ... ξέρω γω; Δεν μπορώ να διαλέξω έναν. Νομίζω ότι αδικώ τους άλλους. Παπάζογλου, Άλκηστις...
Ηθοποιοί: Άννα Βαγενά, Λυδία Κονιόρδου, Μάνος Κατράκης...

30. Αγαπημένα χρώματα:
κόκκινο, κίτρινο, λαχανί, φούξια, τυρκουάζ ... (γενικά τα έντονα χρώματα)

31. Αγαπημένο φαγητό: κρητικός ντάκος, γαμοπίλαφο...

32. Με ποιον χαρακτήρα από cartoon (Disney, WB, comics) ταυτίζεσαι? Γκούφυ

33. Κακή συνήθεια:
ου... ποια να πρωτοδιαλέξω;
Μιλάω δυνατά, μιλάω πολύ, γελάω πολύ,
κάνω αυτό που μου αρέσει πρώτα και όχι αυτό που πρέπει,
τρώω γλυκά, ξεχνάω, κουβαλάω μεγάλες τσάντες με χίλια μύρια μέσα,
μου μιλάνε και εγώ δεν έχω πάρει χαμπάρι γιατί κάτι σκέφτομαι,
μπαίνω σε ένα δωμάτιο και κάποιον πάντα ξεχνάω να χαιρετίσω,
δεν παίρνω όλα τα τηλέφωνα που πρέπει σε γιορτές και γενέθλια,
καίω συχνά το γάλα των παιδιών...

34. Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που σου αρέσει: τρέλλα (ξέρω ότι δεν είναι και πολύ θετικό, αλλά μου αρέσει...)

35. Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που δεν σου αρέσει: ανοργανωσιά, αφηρημάδα, λαιμαργία... το ότι κάνω γενικώς ακραία πράγματα (που ο μέσος άνθρωπος το καταλαβαίνει από πριν ότι είναι ακραία και δεν τα κάνει)...

36. Συνηθισμένες ατάκες:
- Όλα καλά όλα ανθηρά!!!
- Τι άλλα νέα;
- Σιγά τα αυγά!
- Τρίχες!

37. Δουλειά που θα ήθελες να κάνεις:
Μουσικός σε ροκ συγκρότημα (ντράμερ, για παράδειγμα ή κιθαρίστας ... που λέει κι ο Γιοκαρίνης: κιθαρίστας ή ντράμερ;) - για μικρό χρονικό διάστημα όμως,
Μέλος χορευτικού συνόλου που θα γυρνάει το κόσμο κάνοντας παραστάσεις,
ζωγράφος,
μέλος ομάδας που θα παρουσιάζει στην Ευρώπη τη χώρα μας ως προς την ιστορία και τον πολιτισμό της...

38. Μεγαλύτερος φόβος: Να χάσω αυτούς που αγαπώ... Αρρώστιες...

39. Η καλύτερη pizza: Μαργαρίτα

40. Πιστεύεις ότι τα κατοικίδια ζώα είναι…: μια γλυκειά συντροφιά (ιδιαίτερα για μοναχικούς ανθρώπους)

Αρχαίων ενδύματα! DRESS UP LIKE AN ANCIENT GREEK...

ΝΤΥΣΟΥ ΣΑΝ ΑΡΧΑΙΟΣ!

Χτές κάναμε παρουσίαση του αρχαίου ελληνικού ενδύματος στο σχολείο και ... γελάσαμε πάρα πολύ!

Ντύθηκαν τα παιδιά με χιτώνες, χλαμύδες, πέπλους, εξωμίδες, ιμάτια και τα σχετικά... ...και καταλαβαίνετε τι έγινε...

Για του λόγου το αληθές οι κάτωθι φωτογραφίες:

Επίδειξη του πώς διπλώνουμε έναν πέπλο...

Τη φωτογραφική κάλυψη ανέλαβε ο καταξιωμένος πια φωτορεπόρτερ μας, ο γυμναστής μας κ. Λεωνίδας Ευαγγελάκης!

Ντύσιμο γυναίκας με πέπλο και καρφωτό ιμάτιο...

Μια αρχαία νύφη ποζάρει, ντυμένη στα κόκκινα (όπως συνήθιζαν τότε...)

Δύο μέλη του υπηρετικού προσωπικού σε ένα αρχοντόσπιτο της αρχαίας Αθήνας...

Η ομάδα των αρχαίων Ελλήνων σε ... απαρτία!

Ελεύθερη κίνηση στο χώρο...


Ο καθένας διαλέγει την πόζα του...


Τα παιδιά το διασκέδασαν πάρα πολύ... Μερικοί μπήκαν στο ρόλο τους και άρχισαν να κινούνται και να φέρονται σαν αρχαίοι...
Έπαιζαν άλλος το ρόλο του υπηρέτη, του ρήτορα, του δισκοβόλου, της ωραίας δεσποσύνης, του νέου που πάει σε συμπόσιο...

Γέλιο πολύ...

Να είναι καλά το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
που μας δάνεισε την ωραία μουσειοβαλίτσα του! Μας κέρασε δύο πολύ ευχάριστες ώρες...

Αυτή την ανάρτηση θέλω να την αφιερώσω στην εξαίρετη συνάδελφο, Δήμητρα Μπαλιάμη, η οποία μας έκανε μία υπέροχη εισήγηση για το ένδυμα στην αρχαία Ελλάδα και μας ταξίδεψε μαγικά τόσα χρόνια πίσω... Ειλικρινά το λέω, είναι από τις λίγες καθηγήτριες που έχω συναντήσει στη ζωή μου με τέτοιο μεράκι!!!

(... και πήγε και πήρε μετάθεση... Πού θα ξαναβρω εγώ τέτοια συνεργάτιδα, ε; Μου λέτε; Καταλαβαίνετε τον καημό μου;;)

Women drivers...

Αχ, εμείς οι γυναίκες στην οδήγηση είμαστε άσσοι!

Άσπρα καράβια τα όνειρά μας...

Χάρτινη η ζωούλα μας...
...σαν τα βαρκάκια που φτιάχναμε μικροί και τα βουτάγαμε στις πλαστικές λεκάνες και στη μπανιέρα
...με την αγωνία του μάστορα για το έργο του...
...με την ευχή να μη βουλιάξουν γρήγορα
...με τη χαρά ν' αστράφτει στα μάτια μας: κοίτα μαμά... κολυμπάει!


Χάρτινο το καραβάκι,
ψεύτικη η ακρογιαλιά,
χάρτινο εφημεριδάκι,
ψεματάκια κουβαλά...


Χάρτινες ελπίδες προσφέρουν, όμως, τα βουρκόνερα...



Χάρτινα όνειρα σε όλα τα χρώματα
βουλιάζουν τελικά
μπροστά στην αδυναμία της θέλησης
και στη δίνη των καιρών



Άσπρα καράβια τα όνειρά μας...
χάρτινα ή όχι
βουλιάξουν δε βουλιάξουν (ποιος το ξέρει;)
τουλάχιστον...
να παραμείνουν άσπρα...
και να τα ζωγραφίσουμε
σαν άγια θάλασσα
μες στην καρδιά μας...