
Είμαι συγκλονισμένη.
Θα μου πείτε: σιγά, εσύ τώρα ανακάλυψες την Αμερική;
Ε, λοιπόν, ναι!
Το πρωί, λοιπόν, ήμουν
επιτηρήτρια στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Εξεταζόμενο μάθημα:
Λογοτεχνία!
(Χάρηκα - λέω μέσα μου: ωραία! Το αγαπημένο μου!)
Μπαίνω στην αίθουσα, αντικρύζω ένα μπουκέτο άπό πανέμορφα κορίτσια (πέσαμε στη θεωρητική κατεύθυνση, βλέπετε - ένα μόνο αγόρι ήταν εκεί μέσα) και πιάνω την κουβέντα. Μιλήσαμε για Καρυωτάκη, για Πολυδούρη... λέγανε ιδέες... μου άρεσε πάρα πολύ. Τέλεια! Περίμενα με χαρά να δω τα γραπτά τους.
Αμ... τα είδα... και δεν χάρηκα καθόλου, σας βεβαιώ!
Το ποίημα που έπεσε ήταν ο
"Καισαρίων" του
Καβάφη.
Τα
θέματα, κατά γενική ομολογία, ήταν
πανεύκολα.
Κι όμως, όταν άνοιξα να διαβάσω τα τετραδιάκια... έπαθα.
Καλέ, τι ασυνταξίες, τι ανορθογραφίες, τι άρρητα ρήματα... τι χάος!
Τους βάλανε ως παράλληλο κείμενο ένα ποίημα του Α. Δημουλά με τίτλο: Καβάφης.
Εννοείται, λοιπόν, ότι αυτά που γράφει το ποίημα αναφέρονται στον Αλεξανδρινό μας ποιητή κι όχι στον ίδιο τον Δημουλά. Αμ, δε που εννοείται! Μόνο 3 γραπτά από τα 13 που πήραμε το είχαν καταλάβει. Τι να πρωτογράψω από τα μαργαριτάρια;
Γράφει μία μαθήτρια: "Το ποίημα ανήκει στα
ιστορικά - ηδονιστικά ποιήματα του Καβάφη" (νέα κατηγορία αυτή!)
Γράφει μια άλλη κοπέλα:
"Ο συγγραφέας (τον ποιητή εννοεί)
αναφέρεται στη φαντασία που όλοι κάνουμε" (πώς κάνουμε ράφτινγκ; Κάνουμε και φαντασία! Ένα ρήμα για όλα... πού να ψάξουμε τώρα κάτι πιο ειδικό;)
... ... ...
Μα, έλεγα μέσα μου: Αυτά τα μάτια που λίγο πριν με κοίταζαν και μιλάγαμε... ήταν τόσο έξυπνα, τόσο γεμάτα νόημα...
Πώς γίνεται τώρα να γράφουν αυτές τις ασυναρτησίες;
Με έπιασε ψυχοπλάκωμα.
Και ήταν, πιστέψτε με, αξιόλογα κορίτσια. Αλήθεια.
Φταίω, είπα μέσα μου.
Εγώ, ναι, ναι, εγώ τα φταίω όλα!
Είμαι φιλόλογος. Απ' τα χέρια μου περνάνε όλα αυτά τα παιδιά (δεν έχει σημασία αν είναι τα συγκεκριμένα). Τι κάνουμε συνάδελφοι;
Αφήνουμε ένα
έγκλημα να διαπράττεται μπροστά στα μάτια μας... κι εμείς; Τίποτα.
Αυτά τα γραπτά μου φάνηκαν σαν
καταδικαστική απόφαση Ανώτατου Δικαστηρίου, που με φυλακίζει ισόβια για
παραμέληση καθήκοντος! Δεν μου φάνηκαν. ΗΤΑΝ!!!
Αυτή η
ΠΕΦ (Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων) το έχει καταλάβει ότι τα παιδιά μας δεν ξέρουν να γράφουν; Η
ΟΛΜΕ, η
ΔΟΕ... αυτές τι λένε;
Από αυτά τα κορίτσια κάποιες θα μπουν στη Φιλοσοφική. Θα διδάξουν μετά...
Δεν πρέπει κάτι να κάνουμε;
Αχ... αυτά
τα βιβλία της γλώσσας έχουν αποδείξει ότι ΑΠΕΤΥΧΑΝ!Α-ΠΕ-ΤΥ-ΧΑΝ! Γιατί δεν τα εξορίζουμε μια και καλή και να ξαναπάμε στον παλιό καλό τρόπο: να γράφουμε τη μία εβδομάδα έκθεση, την άλλη να διορθώνουμε;
Πέστε μου, τι σημασία έχει να μάθουν τα παιδιά ότι η κιθάρα είναι υπώνυμο του "Έγχορδα"; Θα το χρησιμοποιήσει κανείς ποτέ; Γιατί χάνουμε τόσες πολύτιμες ώρες με χαζοθεωρητικά μαθήματα (ελεύθερες αναφορικές προτάσεις .... μμμ κι είχαμε μία σκασίλα!)Εδώ ο κόσμος καίγεται κι εμείς μαθαίνουμε στους μαθητές μας ... δυαδικά και κλιμακωτά αντίθετα... Μα... είμαστε καλά; Χάνουμε πολύτιμο χρόνο μέσα στη χρονιά με την αγωνία να βγάλουμε την ύλη και δεν προλαβαίνουμε να βάζουμε στα παιδιά να γράφουνε εκθέσεις κι ούτε να τις διορθώνουμε καλά καλά...
Και στο
δημοτικό... γράφουνε λέει :
"Σκέφτομαι και γράφω". Ναι... μόνο που το "γράφω" είναι μία ή δύο παράγραφοι...
Βρήκα σε κάτι παλιά τετράδια... μία έκθεση του αδερφού μου (που σαρανταρίζει τώρα) από την Πέμπτη δημοτικού που είναι πολυσέλιδη και γράφει για τον καστανά... Αν την έπαιρνα σήμερα από μαθητή Γυμνασίου, θα ήμουν ευτυχής...
Τα παιδιά μας δεν φταίνε.
Εμείς φταίμε. Οι μεγάλοι. Όλοι μας!
Θα μου πείτε... αμ, δεν ξεστραβώνονται κι αυτά τα παλιόπαιδα να πάρουν ένα βιβλίο να διαβάσουν! Ναι, εντάξει. Δεν διαβάζουν, αλλά γιατί;
Καλά. Πάλι τα πυρά εναντίον μας. Εμείς οι δάσκαλοι δεν τα εμπνέουμε τα παιδιά. Ωραία...
Αλλά και το σύστημα; Υπάρχει
εκπαιδευτικό σύστημα ναι ή όχι; Αφήνουμε στον... πατριωτισμό των παιδιών το διάβασμα;
Αν τους βάζαμε, κ. Υπουργέ,
υποχρεωτικά κάθε χρόνο στο μάθημα της Λογοτεχνίας να διαβάσουν
6 - 8 λογοτεχνικά βιβλία απαραιτήτως για να περάσουν την τάξη, δεν θα είχαμε καλύτερα αποτελέσματα; Ναι.
Θα ξεσηκωνόντουσαν οι γονείς; Κακώς. Αν θέλουν το καλό των παιδιών τους, πρέπει να τους κλείσουν το game boy, το msn messenger, το counter strike, lineage, pro και τα συναφή και κυρίως... να πατήσουν εκείνο το κόκκινο κουμπί του τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης...
Τα παραλέω, το ξέρω. Όλα, αν γίνουν με μέτρο, δεν ενοχλούν...
Δεν πρέπει όμως να αφήνουμε τη νέα γενιά να γίνει θύμα της
μονοκρατορίας της εικόνας...

... Να μιλήσω, επίσης, για το μέγα πρόβλημα της χρήσης των
greeklish και τα
ολέθρια αποτελέσματά της στη συγγραφή εκθέσεων;
Ένας μαθητής μου (του 18 παρακαλώ... όχι στην έκθεση, στα άλλα) έγραψε το "ξέρω" με κσ αντί ξ... Το πιστεύετε, ναι ή όχι; Αλήθεια είναι!
Αχ... Πρέπει να δράσουμε. Να κάνουμε κάτι!
Να μαζέψουμε υπογραφές, ξέρω γω; Να πάμε στον ίδιο τον Υπουργό και να του βροντήσουμε την πόρτα; Να γράψουμε άρθρα στις εφημερίδες; Να το συζητάμε μεταξύ μας; Όλο και κάποιοι θα επηρεαστούν...
Ως πότε θα μεγαλώνουμε γενιές παιδιών αγραμμάτων;
Κύριε υπουργέ, το έχετε καταλάβει ότι δεν ξέρουν να γράφουν;
Εγώ σήμερα το συνειδητοποίησα.
Και έχω μια μυλόπτερα τώρα στο στήθος.
Τα παιδιά μας κρούουν τον
κώδωνα του κινδύνου.
Ας τους δώσουμε ένα
χέρι βοηθείας! ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ!!!!

Πρέπει να βρουν τις λέξεις που χρειάζονται για να εκφραστούν... και να περπατήσουν πιο στέρεα προς το αύριο...