Καλοκαιράκι γλυκό, να μην τελείωνες ποτέ...

Μιας και κάνω ένα μίνι διάλειμμα διακοπών (ήρθα για μία μέρα, να πλύνω και να σιδερώσω) λέω να σας αφιερώσω τις ακόλουθες λήψεις του φακού μου
με όλη την αγάπη που τρέφω για το καλοκαίρι και τη θάλασσα...
Πάμε λοιπόν με το καράβι μία βόλτα...



μέσα στο εκτυφλωτικό καλοκαιριάτικο φως...



ως την αγαπημένη μου...
Σαντορίνη!!!



να δούμε ψηλά πάνω από τους τρούλους τα καράβια να φεύγουν και να έρχονται...



να κάτσουμε στα καρεκλάκια να ρεμβάσουμε με θέα το απέραντο γαλάζιο...



να κατέβουμε τα πέτρινα σκαλιά ανάμεσα στ' άσπρα σπίτια...



Να δούμε το τοπίο ανοιξιάτικο ξανά... με μαργαρίτες



ή φραγκόσυκα



να απολαύσουμε την συμφωνία γαλανού λευκού...



... ή την αρμονία των χρωμάτων...



να πιούμε πορτοκαλιά ηλιοβασιλέματα όλο γλύκα



όταν ο ήλιος σου φωνάζει: "Πιάσε με..."



να δούμε τον ψαρά με καμάρι να βγάζει το ψάρι από το νερό...



να τα πιούμε σε κανα πανηγυράκι...



να πάμε γαϊδουροκαβαλλαρία



ως κάτω στη θάλασσα...





να χαιρετίσουμε για τη μεσημεριάτικη σιέστα...



... και να γυρίσουμε με το πλοίο της γραμμής πίσω... με ανανεωμένη διάθεση και μυαλό πιο ανοιχτό κι από του πελάγου τα πέρατα...

...

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα... θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα, Φ. Πλιάτσικας

Τελευταία μέρα πριν τις... διακοπές! Φεύγω σε δύο ώρες...
Χαιρετώ με ένα αγαπημένο μουσικό κομμάτι, που εκτός από το γαλάζιο της θάλασσας στο οποίο παραπέμπει, μας κάνει να σκεφτόμαστε και πέρα από αυτό...

Φιλιά πολλά θαλασσινά, δροσερά και πάντα ονειροπόλα!



ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΠΑΛΙ!!!!

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, Δ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

Καλοκαίρι

η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει

καλοκαίρι

καρεκλάκια, πετονιές μέσ' το πανέρι

μες τη βόλτα αυτού του κόσμου που μας ξέρει

καλοκαίρι

πλάι στα μέγαρα, στις τέντες με τ' αγέρι

καλοκαίρι

με χρυσούς ανεμιστήρες μεταφέρει

την βανίλια με το δίσκο του στο χέρι

την κοψιά μιας προτομής μέσ' το παρτέρι

καλοκαίρι

μ' ανοιχτό πουκαμισάκι στα ίδια μέρη

Καλοκαίρι

με μισόκλειστες τις γρίλιες μεσημέρι

καλοκαίρι

καθρεφτάκια και μια θάλασσα που τρέμει

στο ταβάνι και τους γύψους μεσημέρι

καλοκαίρι

με τον κούκο μέσ' τα πεύκα και στ' αμπέλι

καλοκαίρι

στόμα υγρό, μικροί λαγώνες,

καλοκαίρι

με τη φέτα το καρπούζι στο ‘να χέρι\

με φιλιά μισολιωμένα, καλοκαίρι

καλοκαίρι

λίγες φλούδες στης κουζίνας το μαχαίρι

Καλοκαίρι

του σκυμμένου θεριστή του τυφλοχέρη

καλοκαίρι

με βαριά μοτοσικλέτα μες τα σκέλη

τους φακούς του ανάβει μέρα μεσημέρι

καλοκαίρι

όλο πίσσα και κατράμι

καλοκαίρι

καλοκαίρι

με τον ρόγχο του air condition μεσημέρι

φαλακροί μέσ' τις σακούλες μας σαν γέροι

εκεινού με τ' άσπρο κράνος που μας ξέρει

καλοκαίρι

μια οσμή νεκροθαλάμου,

καλοκαίρι

Καλοκαίρι

στην αρχή σαν έγχρωμο έργο στην Ταγγέρη

αλλά εν τέλει

με του κάτω κόσμου το έγκαυμα στο χέρι

την λαχτάρα του στον κόσμο περιφέρει

καλοκαίρι

στον χαμό του οδηγημένο και το ξέρει

καλοκαίρι

τόσο ώριμο που πέφτοντας προσφέρει

μια πλημμύρα των καρπών,

στάρι και μέλι

στον σπασμό του το απόλυτο το αστέρι

καλοκαίρι

μες τα κόκκινα της δύσης του ανατέλλει

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ, ΠΑΙΔΙΑ!!!