Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008

To my friend "σα"...

Το ξέρω, φίλε μου, πως οι μέρες αυτές είναι πολύ δύσκολες.
Νοσοκομεία, πυρετοί, πόνος, λίγα τα λευκά, σκέψεις για το επέκεινα, εκείνο το "γιατί" στην άκρη του εγκεφάλου μονίμως παρόν, προσευχή, αγωνία, ενδοσκόπηση, υπερωρίες και νυχτέρια του χοϊκού μυαλού, χτυπήματα της καρδιάς, ελπίδα πάντα παρούσα, το χέρι του Θεού πιο αγαπητό από ποτέ...

Κι εγώ μαζί σου ταξιδεύω, γιατί είσαι μέσα στην καρδιά μου.
Πάντα, όταν κινδυνεύει άνθρωπος της καρδιάς μας, ερχόμαστε πιο κοντά στο Θεό.
Να ξέρεις ότι είσαι αφορμή για να προσεύχομαι πιο πολύ αυτές τις μέρες.
Σκεφτόμουνα, λοιπόν, τι να σου αφιερώσω κι αφού συνηθίζω να βρίσκω καταφύγιο σε στίχους και εικόνες κάτι απ' αυτά θα σου χαρίσω.
Λοιπόν, επειδή λατρεύω τα χάρτινα καραβάκια (και είμαι σίγουρη ότι το ίδιο ισχύει και για σένα) θα ξεκινήσω απ' αυτά...
Πάρε τρία καραβάκια για το δύσκολο ταξίδι σου. Τα φόρτωσα με αγάπη, μουσικές και όνειρα. Το τρίτο το μικρότερο κουβαλάει το πιο βαρύ: το όνειρο. Αυτό που θυμάμαι να λαμπυρίζει πάντα στα δικά σου μάτια. Κράτα το τώρα πιο πολύ από ποτέ!


"Τα πιο όμορφα ταξίδια μου
τα έκανα με τις παιδικές βαρκούλες,
που καλαφάτιζα μικρός,
χωρίς κομπιούτερ,
δείχτες,
προγράμματα,
στόχους.
Μονάχα με παιδική φωτιά."
Αργύρης Μπαρής

Ξέρεις γιατί διάλεξα αυτούς τους στίχους;
Γιατί εσύ κράτησες μέσα σου ζωντανό το παιδί. Κι όταν σε σκέφτομαι, το βλέπω να μου κλείνει το μάτι και να μου χαμογελάει.





Τι να σου χαρίσω τελευταίο; Α... βρήκα! Βάλε εσύ τη λεζάντα.

6 σχόλια:

Στέλλα είπε...

Καλή δύναμη στο φίλο σου. Καλή δύναμη σε σένα. Όλα είναι μέσα στη ζωή μας:το όνειρο, ο εφιάλτης, το γιατί, η ευτυχία. Του εύχομαι να βγει νικητής. Όπως κι αν είναι. Γιατί νικώ θα πει 'είμαι ολόκληρος'. Πέντε καραβάκια πες του κι από μένα. Ένα για το μέσα του ουρανό, κι ένα για το γαλάζιο που πρέπει να το ζωγραφίσει ο ίδιος με κόπο. Ένα για τις ελεύθερες σκέψεις -ο άνθρωπος μπορεί και στην άκρα απελπισία να βρει παρηγοριά. Κι ένα για τον άνθρωπο που θα γίνει μέσα από αυτή την περιπέτειά του. Κι ένα για το παιδί που είναι. αυτο ειναι το πιο δικό του, και το πιο αναγκαίο μας.
Είμαι εδώ πες του.

BUTTERFLY είπε...

Ελπιζω να βγει νικητης μεσα απο αυτη τη δοκιμασια και πιο δυνατος σαν ανθρωπος και να μην ξεχασει ποτε το παιδι που κρυβει μεσα του...τα παιδια αντιμετωπιζουν ακομα και τις πιο δυσκολες καταστασεις με μια αφοπλιστικη δυναμη!
Καλο κουραγιο!

Roadartist είπε...

Δάκρυσα..
Αυτοί οι στίχοι, πολύ αγαπημένοι μου..τη καλησπερα μου...

P. Kapodistrias είπε...

Με συγκίνησες!

Προσευχή για τον Φίλο μας!!!!!!!!!

σα είπε...

Ειλικρινά δεν έχω λόγια να περιγράψω τα αισθήματα χαράς και συγκίνησης που με πλημμυρίζουν. Σε ευχαριστώ μέσα από την ψυχή μου και σένα και τόσο κόσμο που με έχει κυκλώσει όλον αυτό τον καιρό με την αγάπη του και τις προσευχές του. Έμαθα και για τη σημερινή σας κίνηση και σε βεβαιώνω πως προσευχητικά ήμαστε όλοι μαζί παρέα και ας μην μπορούσα να είμαι εκεί σωματικά μαζί σας.

"ζαχαρούλα.." είπε...

εύχομαι δύναμη, ηρεμία και αγάπη... καλά αποτελέσματα...

από καρδιάς θα προσεύχομαι!!! ειλικρινά...

καλό ξημέρωμα!!

Πάμε με το βιβλίο!!!!

Πάμε με το βιβλίο!!!!