Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

AGORA

Είδα την ταινία "Agora" που περίμενα τόσο πολύ να δω, 
όπως σας είχα πει παλιότερα σε ανάρτησή μου για την Υπατία. 

Πριν πω τη γνώμη μου, ας δούμε μερικές πληροφορίες από το "Αθηνόραμα".
Στοιχεία της ταινίας:
Ιστορική 2009 Έγχρ. Διάρκεια: 126'
Ισπανική ταινία σε σκηνοθεσία Αλεχάντρο Αμενάμπαρ με τους: 
Ρέιτσελ Βάις, Μαξ Μινγκέλα, Όσκαρ 'Αιζακ, Ρούπερτ Έβανς
Η ιστορία της Υπατίας, Αλεξανδρινής αστρονόμου και φιλοσόφου, η οποία βρέθηκε στο επίκεντρο ενός φονικού, θρησκευτικού εμφυλίου πολέμου τον 4ο μ.Χ. αιώνα.

Κριτική του Χρήστου Μήτση:
"Φιλόδοξο έπος που αφήνει την αίσθηση μιας θεαματικής, αλλά αναιμικής και άτολμης ιστορικής μαρτυρίας. Clean cut χαρακτήρες, προσχηματικά ηθικά διλήμματα, 
εύκολη συναισθηματική φόρτιση που απλοποιεί τις πολιτικοκοινωνικές αντιθέσεις. 
Η μόνη τολμηρή θέση που υπερασπίζεται μέχρι τέλους η ταινία είναι η εικόνα των αλλοφρόνων χριστιανών, οι οποίοι με σκοταδιστική μισαλλοδοξία εξόντωσαν κάθε ελεύθερα σκεπτόμενο "άπιστο".

Σπάνια συμβαίνει να συμφωνώ με τους κριτικούς κινηματογράφου. Έτσι και σ' αυτήν την περίπτωση, δεν καταλαβαίνω γιατί τη χαρακτηρίζει "αναιμική και άτολμη" ιστορική μαρτυρία...
Για μένα δεν είναι έτσι. 


Νομίζω ότι η ταινία είναι αξιόλογη προσπάθεια, που σέβεται την ιστορία. Φυσικά ο σκηνοθέτης δίνει τη δική του εκδοχή, τη δική του ματιά στο ιστορικό γεγονός, όπως άλλωστε συμβαίνει και στα ιστορικά μυθιστορήματα. Το γεγονός ότι παρουσιάζει το θάνατό της με λιθοβολισμό, αντί της κατακρεούργησής της με "όστρακα" (δηλ. κομμάτια αγγείων) όπως έγινε στην πραγματικότητα, έχει ελάχιστη σημασία. Η σκηνή της δολοφονίας της είναι "ήπια" φυσικά σε σχέση με την απίστευτη και φριχτή αλήθεια... Αλλά, εμένα μου άρεσε που δεν επέλεξε ο Αμενάμπαρ να δείξει με ωμότητα και προκλητικότητα το θάνατο μιας τέτοιας γυναίκας! Νομίζω ότι σεβάστηκε τη μνήμη της. Γιατί να προτιμήσουμε την "ανεβαστική" φρίκη και την εύκολη χυδαιότητα που θα μπορούσε να έχει η συγκεκριμένη σκηνή;
Επιλογή του σκηνοθέτη και το εύρημα με το ερωτικό τρίγωνο που δημιουργείται με τον Ορέστη και τον δούλο της, το οποίο δίνει ένα ιδιαίτερο χρώμα στο συναισθηματικό τοπίο της ταινίας.

 

Συμφωνώ με κάποιον θεατή που στην κριτική του έγραψε ότι "οι παράπλευροι χαρακτήρες δίνονται λίγο μονοδιάστατα, αλλά η εκπληκτική ερμηνεία της Ρέιτσελ Βάις ισορροπεί αυτή την έλλειψη". Μ' άρεσε τόσο πολύ αυτή η απλότητά της, οι ματιές της, οι γεμάτες στοχασμό και όνειρο... Νομίζω ότι ενσάρκωσε ωραία την φιλόσοφο Υπατία.


Επίσης, μου άρεσε και η ερμηνεία του Μαξ Μινγκέλα ως νεαρού ερωτευμένου σκλάβου.

 
Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα κάτι περισσότερο στο "φιλοσοφικό" στοχασμό της ταινίας (χωρίς όμως να θέλω να την αδικήσω - είχε αρκετούς διαλόγους που μου άρεσαν πάρα πολύ). Επίσης, θα ήθελα να διαβαστούν σε κάποια σημεία κομμάτια από τις επιστολές του Συνέσιου που έχουν σωθεί ή άλλα κείμενα που αναφέρονται σ' αυτήν. Νομίζω ότι θα πάταγε καλύτερα ιστορικά η ταινία με αναφορές στις πηγές. Φυσικά αυτό είναι δύσκολο καλλιτεχνικά... 
Τρελάθηκα, όμως, από την εικόνα!!! 
Ταινία εποχής, υπερπαραγωγή.

 
  
 
 
Με ταξίδεψαν στο χρόνο αυτές οι ατμοσφαιρικές σκηνές, η ολοζώντανη παρουσίαση της κινούμενης αγοράς, η σκηνή με την άμμο,  τα φωτεινά γαλανά πλάνα στη μέση της θάλασσας με το καράβι και φυσικά οι κορυφαίες λήψεις από αέρος! Είμαστε μέσα στη βιβλιοθήκη, βγαίνουμε από το άνοιγμα της οροφής και βλέπουμε σαν να πετάμε όλη την Αλεξάνδρεια και στη συνέχεια μεταβαίνουμε στο σύμπαν που τόσο αγαπούσε η Υπατία ... Εντάξει, γι' αυτό και μόνο αξίζει ένα μπράβο στον χιλιανό σκηνοθέτη. Πολύ ωραία σύλληψη.
Ειδικά σε κάτι τέτοιες σκηνές που φαίνονται από πάνω οι άνθρωποι, ίσως ο Αμενάμπαρ να υπαινίσσεται τη μικρότητα και την αδυναμία του ανθρώπου
Φαίνεται, για παράδειγμα η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και γύρω γύρω όλοι αυτοί που πιστεύουν ότι επιτελούν σπουδαίο έργο καίγοντας τα ρολά της ανθρώπινης σκέψης που κατά τη γνώμη τους "λάθεψε"... Κι όπως τους βλέπουμε εμείς από πάνω να γυρνοβολάνε, να τρέχουν και να καταστρέφουν, μοιάζουν σαν κατσαρίδες, σαν μικρά ποντικάκια που ζουζουνίζουν βγάζοντας μικρές κραυγές αυτοδικαίωσης γύρω από τις φλογίτσες της φωτιάς νομίζοντας, μαθές, πως κάνουν κάτι σημαντικό. Όμως, δεν παύουν να είναι μικρά σκουληκάκια. Και πάνω τους ο σταθερός ουρανός που όλα τα βλέπει, τα υπομένει, τα καταγράφει στο ρολό της ιστορίας, το απίστευτα όμορφο σύμπαν, που γήτεψε την πρωταγωνίστρια και την σήκωσε λίγο πάνω από την γαλάζια σφαίρα που ματοκυλίζεται κάθε τόσο για την ίδια μικρότητα. Τη μανία για το ποιος έχει δίκιο. Αυτή που καταργεί το δικαίωμα της ελευθερίας και της σκέψης.


Όπως και να έχει, μετά την παρακολούθηση αυτού του έργου, οι θεατές βγαίνουν και συζητούν φιλοσοφικά. Και σκέπτονται.
Εγώ να σας πω κοιμήθηκα, έχοντας στο νου μου τα ονειροπόλα μάτια της Υπατίας...
και δεν με νοιάζουν καθόλου οι σκοπιμότητες ή οι ελλείψεις της ταινίας.
Γιατί σε όλα πάντα πρέπει να βλέπουμε κάτι κακό από πίσω;
Δείτε μερικές αφίσες από την παραγωγή του έργου:
 
  
  
 
 
Ο σταθερά ανερχόμενος και αξιόλογος σκηνοθέτης με την πρωταγωνίστρια ...
... και στη διάρκεια των γυρισμάτων...
 
  
 
Δείτε και το trailler της ταινίας:



21 σχόλια:

roadartist είπε...

Δεν περίμενα να είναι τόσο καλή..
ΩΡΑΙΑ :) Μπαίνει στα υπόψιν :)

Μαριάννα marianna είπε...

Θα την δω οπωσδήποτε, όχι μόνο λόγω του Αμενάμπαρ αλλά, κυρίως, με αφορμή την προσωπικότητα της ίδιας της Υπατίας, και παρότι οι απόψεις που έχω ακούσει/ διαβάσει είναι αντικρουόμενες. Πολύ λεπτομερής η κριτική, ευχαριστούμε πολύ!!!! Μαριάννα (από ΔΣΚ :))

Υπατία είπε...

Flora, σήμερα το βράδυ θα δω την ταινία. Θα σου γράψω την άποψη μου. Ελπίζω να ανταποκρίνεται σε όσα γνωρίζω για την ΑΛΗΘΕΙΑ εκείνης της εποχής και φυσικά για της Υπατίας.

Flora είπε...

@road δεν ξέρω αν θα σου αρέσει... Είναι υποκειμενικό το θέμα...
Και γω πάντως περίμενα κάτι περισσότερο... αλλά γνωρίζω ότι είναι τόσο δύσκολο να αποδοθούν τα ιστορικά πρόσωπα στις υπερπαραγωγές αυτού του τύπου κι έτσι είμαι ελαστική κάπως στην κριτική μου...

Flora είπε...

@Μαριάννα,
καλωσόρισες στο μπαλκονάκι μου.
Πολύ χάρηκα που είδα τα ιστολόγιά σου.
Σήμερα δεν έχω χρόνο να μπω να αφήσω σχόλια, μα θα το κάνω τις επόμενες μέρες.
Να είσαι καλά...
Φιλάκια πολλά στην όμορφη βόρεια Ελλάδα!

Flora είπε...

@Υπατία,

πραγματικά με ενδιαφέρει η άποψή σου. Θα περιμένω...

σταυροδρόμι είπε...

πολύ κατατοπιστική και πλούσια η παρουσίαση της ταινίας... μας κέντρισες το ενδιαφέρον!

astria είπε...

Φλώρα μου, είμαι αρκετή ώρα στην ιστοσελίδα σου, απολαμβάνοντας και τις δύο αναρτήσεις σου, για το παιδικό θέατρο με τα άστρα και για την ταινία της Υπατίας.
Θα προσπαθήσω να τα δω και τα δύο,
κι αν καταφέρω να πάω, θα σου γράψω την γνώμη μου.

Τελικά, πόσο όμορφο είναι να στρέφει κανείς το βλέμμα του προς τα πάνω, προς τον ουρανό και προς τα άστρα για ό,τι πραγματικά θαυμαστά είναι, αλλά και για ό,τι αυτά συμβολίζουν.

Και αλήθεια πόσο σκοτάδι συναντάμε μέσα στον φανατισμό, και δυστυχώς, ακόμα χειρότερα, όταν αυτό γίνεται στο όνομα τάχατε του φωτός.

Συμφωνώ ότι η ηθοποιός που είχε τον ρόλο της Υπατίας, είναι πολύ εκφραστική.

Καληνύχτα Φλώρα, καλό μήνα:))

και σ' ευχαριστώ και από εδώ για οσα όμορφα και ποιοτικά μου στέλνεις:))

ξωτικό είπε...

Μόλις χθές φίλος σκηνοθέτης μας προέτρεψε να το δούμε...κι απ'αυτά που λές υποψιάζομαι πως τελικά βρίσκουμε αυτό που έχουμε ανάγκη ο καθ'ένας μας σε κάποια τέτοια έργα και πολλές φορές ένα βλέμμα λέει τα πάντα !

Τρομερή παρουσίαση έκανες σ'ευχαριστούμε!!!!!!
Θα πάω και τα ξαναλέμε !!

Υπατία είπε...

Λοιπόν Flora, είδα την ταινία. Επειδή έχω μια προκατάληψη είδα παραπάνω κενά από όσα κάποιος ουδέτερος. Σε γενικές γραμμές μου άρεσε. Δεν αποδίδει όμως σχεδόν καθόλου το πολιτιστικό περιβάλλον της εποχής. Στην αρχή της ταινίας η μορφή της Υπατίας είναι ελλειπής. Απουσιάζει παντελώς η εξήγηση πως όλα αυτά τα θαυμάσια βρέθηκαν εκεί, τότε. Περί τα 700 χρόνια ακμάζει ένας πολιτισμός στην περιοχή ως παράδοση των Πτολεμαίων. Δεν αποδίδει στο ελάχιστο την αξία του Σεράπειου, ως επιστημονικό κέντρο της εποχής.
Η Υπατία υπερασπίζεται ΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΕΝΑ ΑΞΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ και όχι μια θρησκεία. Δε βγαίνει αυτό. Σου είπα όμως. Η αγάπη μου και ο θαυμασμός μου για την τελευταία Ελληνίδα της Αιγύπτου δε μου επιτρέπουν να δω ουδέτερα την ταινία και την Δυτική εκδοχή τους. Μόνο που μιλάνε με θαυμασμό όμως για την Υπατία με αναγκάζει να σεβαστώ την άποψή τους.

Flora είπε...

@astria
η παράσταση με την Πούλια και τον Αυγερινό ταιριάζει πολύ με το όνομα αλλά και την ιδιοσυγκρασία σου.
Να πας...

Flora είπε...

@ξωτικό να πας να τη δεις την ταινία
και μετά πες μου τη γνώμη σου, αν δεν βαριέσαι

Flora είπε...

@Υπατία

όταν λες ότι στην αρχή της ταινίας η μορφή της Υπατίας είναι ελλειπής εννοείς ως προς την παρουσίαση των απόψεών της; Μπορείς να το διεκρινίσεις;

Επίσης πιστεύεις πως όντως δεν αποδίδεται καθόλου το πολιτιστικό περιβάλλον της εποχής; Συμφωνώ πως αποδίδεται μέτρια... μα όχι και καθόλου. Και γω θα ήθελα να μάθω περισσότερα για τις σχέσεις Χριστιανών - Εβραίων - εθνικών. Μα νομίζω πως το κλίμα της εποχής αναδίδεται...
Αυτά που λες για το Σεράπειο ούτε εγώ δεν τα ξέρω και πολύ θα ήθελα να με κατατοπίσεις, αν έχεις το χρόνο φυσικά.

Υπατία είπε...

Στο βιβλίο του Ισπανού Πεδρο Γκάλβεθ που κυκλοφορεί στα Ελληνικά με τον τίτλο Υπατία, παρόλο που είναι ξένος, έχει αρκετές από τις απαντήσεις στα ερωτήματα που βάζω.
Το Σεράπιο υπήρξε ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ κέντρο της εποχής που αντάξιό του αναλογικά έχουμε μόνο τους δύο τελευταίους αιώνες. Σκέψου οτι πρώτοι έκαναν νεκροτομή! Ως προς την μορφή της Υπατίας νομίζω οτι είναι πολύ χαλαρή και επιφανειακή στην αρχή της ταινίας ως προς την επιστημονική και φιλοσοφική της γνώση. Στη βιβλιοθήκη τότε χάθηκαν σχεδόν όλα τα πρωτότυπα των αρχαίων Ελλήνων σοφών εν γένει.

ξωτικό είπε...

Καλή μου flora ίσως η πολύ θετική προδιάθεση που είχα λειτούργησε λίγο απογοητευτικά στην( αρχή κυρίως)
θα συμφωνήσω με τον κριτικό στο ότι εστίασε ξεκάθαρα κυρίως στους χριατιαννούς κι εγώ είχα περισσότερο ανάγκη απο Υπατία κι απο το μέγεθος του πολιτισμού που υπήρχε και την σπουδαιότητα αυτών που καταστράφηκαν (δεν θα χρειαζόταν έτσι να τους κάνει τόσο χοντροκομμένους σαν χαρακτήρες ίσως..)
Πάντως μου έμεινε κι εμένα έντονα η εικόνα με τους ανθρώπους κατσαρίδες (πολύ δυνατη) και τα βλέμματα...
και μια συγκίνηση βλέποντας τα ελληνικά γράμματα στους τοίχους της βιβλιοθήκης.....
Έφυγα κουβαλώντας πολύ μαυρίλα και νοιώθωντας ένα προαιώνιο θυμό να ξεπηδάει απ'τα κύταρά μου.Και μόνο που προβληματίζεσαι ,συνηδειτοποιείς τα εγκλήματα του φανατισμού,και φιλοσοφείς είναι κέρδος.
Και η εικόνα της Υπατίας που παίρνεις μαζί σου .....
Τελικά όλες οι εξουσίες μισούν την παιδεία...
Nα είσαι καλά που με έκανες να το δώ προσεκτικά !!

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Καλησπερίζω κι εγώ, αν και καθυστερημένα. Έφτασα μέχρι το μπαλκόνι σου χάρη στη συνονόματή μου, να 'ναι καλά. Ενώ αρχικά είχα αποφασίσει να προσπεράσω την ταινία λόγω των επιφυλάξεων που μου προκαλούν οι υπερπαραγωγές, η ανάρτησή σου μου άλλαξε άρδην τις διαθέσεις. Η πληρότητα, η νηφαλιότητα και η απουσία προκαταλήψεων στην παρουσίαση που έκανες με εξιτάρισε. Επιφυλάσσομαι λοιπόν να επανέλθω, όταν τη δω.
Όπως επίσης σκοπεύω να ξαναπεράσω απο το μπαλκόνι σου, ώστε να τριγυρίσω ανάμεσα στα λουλούδια του με μεγαλύτερη άνεση χρόνου.

Ανεράιδα είπε...

Γεια σου! Μου αρέσει πολύ το μπλογκ σου και οι αναρτήσεις σου, χαίρομαι που σε βρήκα! Συμφωνώ μαζί σου και για την ταινία.

Flora είπε...

@ξωτικό...

καλά τα λες...
"τελικά όλες οι εξουσίες μισούν την παιδεία"... Φοβερό ε;

Λοιπόν δεν το είχα σκεφθεί...

Flora είπε...

Υπατία μου, χάρηκα που είδα πως είσαι από την Αλεξάνδρεια... Πέρασες εκεί τα παιδικά σου χρόνια μάλλον, ε;

Για τούτο και έχεις αυτό το ψευδώνυμο, υποθέτω...

Μόλις δεις την ταινία, πέρνα να μου πεις γνώμη.
Καλωσήρθες!

Flora είπε...

Ανεράιδα καλώς καλώς μας ήρθες!
Μπήκα στο blog σου και τρελάθηκα.
Έχουμε πάρα πολλά κοινά (κατασκευαστικά κυρίως) ... τα οποία δυστυχώς δεν φαίνονται εδώ στο δικό μου ψιλοπαρατημένο ιστολόγιο...
Αχ, Ανεράιδα μου... και γω τρελαίνομαι για τις κατασκευές και φτιάχνω διάφορα...

Ανεράιδα είπε...

Έχουμε κι άλλο κοινό...άσχετο με το χόμπυ μας....είναι λίγο δύσκολο βέβαια, να σε προκαλέσω να το βρεις;;

(Μ' αρέσει πάρα πολύ ο τρόπος που γράφεις)

Πάμε με το βιβλίο!!!!

Πάμε με το βιβλίο!!!!