Πώς μπορούν τα σύγχρονα παιδιά να αγαπήσουν το βιβλίο;
Προχτές στην τρίτη Γυμνασίου έδινα μάχη για να διαβάσουν ένα μικρό μυθιστόρημα οι μαθητές και να το παρουσιάσουν στην τάξη. Αντίδραση μαύρη. Να πω την αλήθεια μου, για μένα ήταν ένα δυνατό χαστούκι. Πρώτη φορά είδα τέτοια "ομαδική" λυσσαλέα απόρριψη της φιλαναγνωσίας!
"Εμένα αν μου δώσετε βιβλίο, κυρία, είναι σαν με ... βάζετε κατευθείαν για ύπνο"...
"Τα σιχαίνομαι"
"Ό,τι άλλο θέλετε, κυρία. Όχι βιβλίο, σας παρακαλώ"...
Τί γίνεται, βρε παιδιά;
Τα περσινά παιδιά δεν είχαν τέτοια αντίδραση. Διάβασαν τα βιβλιαράκια τους μια χαρά, είχαμε πολλά μέλη στη λέσχη ανάγνωσης, ήρθε κι η συγγραφέας (η κ. Αγγελική Δαρλάση) και μίλησε με τα παιδιά... Τώρα, φέτος, δεν ξέρω τι γίνεται με αυτό το τμήμα...
Αν και υποθέτω κάτι. Όλοι αυτοί εκεί μέσα στο Γ1 που αντέδρασαν τόσο σθεναρά εναντίον της ανάγνωσης είναι έξυπνα παιδιά, πολύ καλοί παίκτες ηλεκτρονικών παιχνιδιών, απίστευτα γρήγοροι στα sms, γνώστες των downlowds και των uploads, καθημερινοί χρήστες του facebook και του msn, αφού βαρέθηκαν το hi5... Η ηλεκτρονική μας νέα γενιά...
Μα... την αγαπάω αυτή τη γενιά! Είναι δυνατόν να μην της δείξω τον υπέροχο κόσμο που κρύβεται στις τυπωμένες σελίδες της λογοτεχνίας;
Ποιος θα με βοηθήσει να λύσω αυτό το δύσκολο παζλ;
