Εμπνευσμένος σίγουρα.
Αξίζει να τον προσέξουμε.
Οι νέες ιδέες πρέπει να μεταδίδονται, πρέπει να συζητιούνται, πρέπει να αλληλεπιδρούν...
Μένω στην τελευταία φράση:
Κάθε μέρα, με κάθε τρόπο
τα παιδιά μας απλώνουν τα όνειρά τους
κάτω από τα πόδια μας.
όσο πιο ελαφριά γίνεται...
3 σχόλια:
Mια.... ενισχυτική καλημέρα και πολλές ευχαριστίες .
(Εδώ σε μας μοιάζουν δυστυχώς να έχουν ακινητοποιηθεί τόσο τα παιδιά μας απ'το πνιγηρό εκπαιδευτικό σύστημα και την "απουσία" των γονιών που να μην τολμούν καν να κάνουν όνειρα .....)
Καλημέρα και σε σένα ξωτικό!
Ελπίζω ότι κάνουν όνειρα τα παιδιά μας... έστω και μ' ό,τι συμβαίνει γύρω τους.
Το θέμα είναι: τα θυμούνται όταν μεγαλώσουν;
Καλησπέρα Φλώρα. Το είχα δει πριν ένα χρόνο.
Αυτό που αναφέρει το ξωτικούλι συνέβαινε και όταν ακόμη πήγαινα εγώ σχολείο..., το εκπαιδευτικό σύστημα αντί να ωθεί τα παιδιά προς την ανύψωση, προς το όραμα, τα καθηλώνει στο έδαφος. Αργότερα τα πράγματα σκληραίνουν κάπως περισσότερο!
Εσύ συνέχισε να μας εξυψώνεις. Φιλάκια.
Δημοσίευση σχολίου