Μεγάλε Στάθη Λιβαθινέ... τι Ερωτόκριτος ήταν αυτός!

Πήγαμε απόψε σε αυτή την παράσταση, με τα παιδιά της Α΄ Λυκείου από το 4ο Λύκειο Αιγάλεω.

Ειλικρινά αξιόλογη από κάθε άποψη!

Τι να πρωτοπώ;

Σκηνικά
(ευφάνταστη χρήση ενός καρουζέλ... για να δοθούν οι σκηνές με τα άλογα κι οι κονταρομαχίες...
που στη συνέχεια γίνεται η φυλακή της Αρετούσας)

Κοστούμια Ελένη Μανωλοπούλου

Μουσική Δημήτρης Μαραμής
 (η Εύα, η τζαζόφιλη σαξοφωνίστρια... πανευτυχής άκουγε τις πεντατονικές...
πιάνο, βιολί, κρουστά ζωντανά στην αίθουσα... μαγεία)

Ηθοποιοί... τι ηθοποιοί ήταν αυτοί!!!

Η-ΘΟ-ΠΟΙ-Α-ΡΕΣ!

Διηγούνται και παίζουν ταυτόχρονα, κινούνται συνεχώς πάνω στη σκηνή, σε κάποια σημεία ακροβατούν κιόλας... (μου άρεσε πάρα πολύ το παιχνίδι με τα άλογα και τους αναβάτες - στις κονταρομαχίες ένας ηθοποιός έκανε το άλογο κι ένας άλλος τον αναβάτη του - μα τι πετυχημένες κινήσεις ήταν αυτές!)

Καταρχήν η εξαίρετη Μαρία Ναυπλιώτου (που επιβεβαιώνει τη φήμη της με το παραπάνω - οι εναλλαγές της φωνής και οι κινήσεις του κορμιού της δείχνουν την κλάση της και το τραγούδι της έδινε τόνο στην παράσταση)

ο Δημήτρης Ήμελλος (εκπληκτικός όπως πάντα! Σταθερή αξία...)

ο Ηλίας Μελέτης (αντρίκειος και δυναμικός, ωραία, βαθιά φωνή... σε μια φάση με τη μπέρτα του έμοιαζε με τον Ζορό)

ο Άρης Τρουπάκης (gothic φιγούρα, ως και τη γριά μάγισσα έκανε για λίγο... αλλά πραγματικά συγκλονιστικός στη σκηνή που θρηνεί το νεκρό γιο του - ανατρίχιασα ολόκληρη, η φωνή του έσχιζε τα σωθικά μας)

η Νεφέλη Κουρή (μας έδωσε μία Αρετούσα γοργόποδη και ανάλαφρη σαν νεραϊδάκι του δάσους - πολύ πολύ καλή... με αληθινό μπρίο και πάθος... και ταυτόχρονα τόσο νέα, τόσο γλυκιά και δροσερή!)

ο Γιώργος Χριστοδούλου (ένας Ερωτόκριτος χαρούμενος και λαμπερός)

η Μαρία Σαββίδου (χείμαρρος σωστός ως παραμάνα και πολύ συγκινητική κάποιες στιγμές)

ο Στέλιος Ιακωβίδης (ένας γλυκύτατος Πεζόστρατος με κίνηση και μπρίο υπηρέτη σε έργα του Μολιέρου - μας θύμισε και τον Φώτη πέρυσι που έκανε τον υπηρέτη του Ζώρζ Νταντέν στην παράσταση της Βιβλιοθήκης του 2ου Γυμνασίου Αιγάλεω)

ο Νίκος Καρδώνης (ο φίλος του Ερωτόκριτου μαγκιόρος, σίφουνας κανονικός)

και αυτός που έπαιζε τον ρήγα Ηράκλη ήταν πραγματικά όλα τα λεφτά!!!! Είναι ο ξαπλωμένος στην ανωτέρω φωτογραφία! Ειδικά στη σκηνή που έκανε ότι αρχίζει το γλέντι και κούναγε τα δυο μπροστινά του χέρια  πάνω - κάτω στο ύψος των ποδιών... απίθανος, απίθανος!!!! 

Τι χιούμορ, τι τσαχπινιά, τι κίνηση! Πολύ μου άρεσε!

(Συγνώμη που δεν λέω το όνομά του... μα σας πω την αλήθεια μου, από το πρόγραμμα δεν μπορώ να καταλάβω ποιος ηθοποιός ήταν... Και στο διαδίκτυο δεν βρίσκω ούτε μία φωτογραφία του... για να τονε καταλάβω... Έχω μία απορία: Στο πρόγραμμα της παράστασης, το κάνανε επίτηδες και δεν γράψανε τους ρόλους δίπλα στους ηθοποιούς; Για να μην υπεραίρονται; Πραγματικά δεν το καταλαβαίνω! Μία ώρα ψάχνω να βρω ποιος ηθοποιός έκανε τον κάθε ρόλο... Μα δεν μας λυπούνται καθόλου εμάς τους θεατές-bloggers, ε;;; τς τς τς... )

... Μα πάνω από όλους στέκεται ο μεγάλος  

Στάθης Λιβαθινός, 

που όταν υπογράφει μία παράσταση, την απογειώνει!

Ειλικρινά υποκλίνομαι στο ταλέντο ΑΥΤΟΥ του σκηνοθέτη!!!

Να είσαι καλά, μεγάλε Στάθη, που μπόρεσες και κράτησες ατόφιο το δυνατό κείμενο του Κορνάρου και το ανανέωσες, το έδωσες με τέτοιο μπρίο και τέτοια φρέσκια, τωρινή ματιά που δείχνει τη μεγαλοσύνη του ποιητή αφενός και την καπατσοσύνη του σκηνοθέτη από την άλλη.

Είμαι ενθουσιασμένη, δεν το κρύβω!

Το θέατρο είναι μία από τις ωραιότερες εφευρέσεις του ανθρώπου!

Χαίρομαι τόσο κάθε φορά που πάω... 

αλλά όταν είναι μία παράσταση σαν την αποψινή... καλά... μετά πετάω!!!!

Μπορείτε να διαβάσετε κριτικές για την παράσταση:
 της Γεωργίας Οικονόμου

και μία ενδιαφέρουσα  
κριτική της παράστασης από τη Ματίνα Καλτάκη στο lifo

με τίτλο: "Ο Στάθης Λιβαθινός μετατρέπει το αριστούργημα 

του Βιτσέντζου Κορνάρου σε πολιτική πράξη"

Συμφωνώ με την αρθρογράφο του lifo σε όλα αυτά που λέει, πλην ενός.

Γράφει: "Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με τον τριπλασιασμό του ζεύγους Ερωτόκριτου-Αρετούσας. Από τη στιγμή που είχε τη Νεφέλη Κουρή (μια ηθοποιό που με εξέπληξε με τα προσόντα της, τη φλόγα της ερμηνείας της κι ένα πάθος υπέροχο όσο κι ανοικονόμητο στη νεότητά του) και τον Γιώργο Χριστοδούλου, γιατί από ένα σημείο και μετά αναθέτει τους ρόλους στη Μαρία Ναυπλιώτου και τον Ηλία Μελέτη, και προς το τέλος στη Γιώτα Φέστα και στον Δημήτρη Ήμελλο; Φάνηκε σαν να ήθελε να κρατήσει (πρωταγωνιστικές) ισορροπίες ως προς τους παλαιότερους ηθοποιούς της ομάδας του, εις βάρος της ροής της παράστασης".

Διαφωνώ. Νομίζω ότι η εναλλαγή των προσώπων της Αρετούσας και του Ερωτόκριτου καταρχήν ταιριάζει στον παιγνιώδη χαρακτήρα της όλης παράστασης, δεύτερον υπογραμμίζει την έννοια "του κύκλου τα γυρίσματα" που είναι πανταχού παρούσα (και με την υποδήλωση του καρουζέλ)... γυρίζει η ρόδα του καιρού, αλλάζει η εποχή... έτσι μπορούν ν' αλλάζουν κι οι υποκριτές στους ρόλους... ναι... αλλά τα αισθήματα πάντα είναι αυτά, τα ανεξίτηλα, τα αξεπέραστα, τα αιώνια. 

Και τρίτον, μου άρεσε που έβαλε τη Γιώτα Φέστα και τον Δημήτρη Ήμελλο στο τέλος ως Αρετούσα κι Ερωτόκριτο... γιατί έτσι δείχνει ότι η αγάπη δεν στέκεται μόνο στην πρώτη νεότητα και στο εκθαμβωτικό πυροτέχνημα του πρωτόγνωρου έρωτα... αλλά παραμένει δυνατή όσο κι αν ο χρόνος περνά κι είναι το ίδιο φρέσκια και νεανική, το ίδιο αταλάντευτη και βαθιά όπως στο ξεκίνημά της. Και μάλιστα ακόμη πιο βαθιά...

(Εμένα αυτό μου θύμισε την "Αιολική γη" του Βενέζη με τον παππού και τη γιαγιά να κρατιούνται ερωτευμένοι από το χέρι και να κοιτάνε το ηλιοβασίλεμα... Μου έχει μείνει αυτή η σκηνή...)

Δεν νομίζω ότι έχασε από την εναλλαγή προσώπων η παράσταση, ίσα - ίσα, για μένα, κέρδισε.

Χρήσιμες πληροφορίες: 

Θέατρο Ακροπόλ, Ιπποκράτους 9-11, από 18 Νοεμβρίου 2011 στις 20:30,
κάθε Κυριακή στις 19:30
Τιμές εισιτηρίων : 10, 15, 20, 25 ευρώ (Τετάρτη, Πέμπτη, Κυριακή)
10, 15, 20, 30 ευρώ (Παρασκευή, Σάββατο)
Σημεία πώλησης: Ιπποκράτους 9-11, www.ticketservices.gr,  Βιβλιοπωλεία Παπασωτηρίου