Να 'στε καλά Χάρη και Πάνο, να τραγουδάτε!!!

                                                 Μόλις γύρισα από τη συναυλία των αγαπημένων μου Πάνου και Χάρη 

που έγινε στο θέατρο "Αλέξης Μινωτής" στο Αιγάλεω.

Σας αφιερώνω το αγαπημένο μου κομμάτι "Αι της αγάπης μαχαιριά" από παλιότερο live...

Και το σημερινό, πάντως, ήταν άπαιχτο!!!!!!

Είμαι αλλού τώρα... Τι να λέμε;

Καλά... πετάω!!!!!

Για μας που μεγαλώσαμε με τα τραγούδια τους ήταν ένα υπέροχο γύρισμα πίσω στο χρόνο!

(Τα  "Ζεστά ποτά" να σκεφτείτε... ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασα!!!)

Χάρηκα που είδα ξανά τον Χάρη στα κέφια του, να πετάει τις ατάκες τη μία μετά την άλλη και να γελάει το κοινό, άκουσα πάλι τις βελούδινες φωνές τους να γεμίζουν το χώρο.

Αγαλλίαση!

Έχουν κάτι παιχνιδιάρικο, κάτι σοβαρό, άλλοτε επαναστάτες, άλλοτε λυρικοί, με μια περίεργη δική τους αθωότητα, μια γνησιότητα, μια νεανική δροσιά. 

Πραγματικά δεν υπήρχε ένα λεπτό στη συναυλία που να έκανε "κοιλιά" το πρόγραμμα. 

Τα τραγούδια το ένα καλύτερο από τ' αλλο. Όπως παλιά.

Φλας στο χρόνο.

Στιγμές πολύτιμες. Ακριβές.

Τις κρατώ μέσα μου...

Δεν ξέρω πώς "μετριέται" η αξία των ανθρώπων του πενταγράμμου,

μα εγώ έχω να πω ότι αυτό που μας κέρασαν σήμερα οι δυο τους

είναι ανεκτίμητο.

Χαιρετώντας το καλοκαίρι...

Αυτό ήταν.

Πέρασε κι αυτό το καλοκαίρι.
Μας κέρασε τα γλυκά δώρα του, τη θάλασσα, τον ήλιο, τα φρούτα, την ξεγνοιασιά, τις βόλτες, τις κουβέντες κάτω από τ' άστρα, τα δυο του μπλε Αυγουστιάτικα φεγγάρια και τόσα άλλα.
Στιγμές όμορφες, περασμένες κομπολόι, 

να μας δίνουν δύναμη για την επιστροφή στις δημιουργικές μας δραστηριότητες!

Λίγες από αυτές μοιράζομαι μαζί σας...

Ένα ποδήλατο ολάνθιστο

 γλαστράκια στ' ασβεστωμένα πλακόστρωτα

 

  

η θέα στο λιμάνι από το Ενετικό Μουσείο

 

 

κι άλλη μία άποψη από ένα μπαράκι...

...το μικρό, το μεγάλο και το κάτασπρο

οι γάτες που αράζουν στα πεζούλια

  

κλασικό πλακόστρωτο σοκάκι

 

γαλάζιο χρώμα στα πορτοπαράθυρα και τα κάγκελα

το πλαφ πλαφ των κυμάτων στην αμμουδιά

 ένα καστράκι ξεχασμένο μετά το πολύ παιχνίδι...

τα παιχνίδια του φωτός στα νερά

πλατσουρίσματα

 ο ξύλινος διάδρομος στην άμμο

 σούρουπο στην παραλία

 

τα μπαρ ανάβουν τα φανάρια τους

  

 

Και γω κρατώ αναμμένα τα φωτάκια τους 

να μου φέγγουνε

ακόμα

δυνατά

μέσα στις αναμνήσεις μου... 

Γεια σου γλυκό καλοκαιράκι 

με τα χρυσά τα δώρα σου!

Νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη...