ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

2012 ... σε λίγο!

Τις θερμότερες ευχές μου

για το νέο μωράκι που γεννιέται απόψε!

Εύχομαι και οι 365 μέρες του να'ναι γεμάτες γλύκα!

Όλα όσα ζήσαμε...

 Όλα όσα ζήσαμε, 

όλα όσα αγαπήσαμε, 

όλα όσα είπαμε δικά μας,

 

θα επαναλαμβάνουνται στην απουσία μας

μ' άλλους να τα ζουν,

άλλους να τ΄ αγαπούν, 

άλλους να τα λεν δικά τους. 

Κώστας Μόντης

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ από το μπλογκ Αντιρρήσεις!!!

Α... ρε Χάρη!

Πόσο ζηλεύω!

Θα ήθελα να ήμουν κι εγώ μαζί σας!!!!

Τασουλίνι μου σε είδα! Ήσουν γλύκας με το ποδηλατάκι σου!!!

Χρόνια πολλά παιδιά!!!!

Να 'στε πάντα καλά

και ... να ΤΡΑΓΟΥΔΑΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!

Andre Rieu σε συρτάκι dance!!!

Δεν μπορώ όμως να μην αφιερώσω σήμερα 

που με έχει πιάσει το "μουσικό" μου άχτι

το βιντεάκι με τον ιπτάμενο Ολλανδό 

στο αγαπημένο μας συρτάκι!!!

Ε;;; Ε;;;

Τι να πεις!

Η μουσική απογειώνει!!!!

Πολύ μου αρέσουν κάτι τέτοια!!!!

Andre Rieu live at Schönbrunn Vienna 2006 - Rosen aus dem Süden

Κι άλλο ένα βαλς από τον φοβερό Ολλανδό!!!!

Andre Rieu - The Emperor Waltz (Kaiserwalzer) 2008

Φοβερός ο Ολλανδός βιολονίστας!!!!

Απολαύστε τον!

Ο γαλάζιος Δούναβης

Η σαγήνη της κλασικής μουσικής σε συνδυασμό με χορό σε ανάκτορο.

Πρωτοχρονιάτικο θέαμα που λατρεύω!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

...γεμάτα με τη γλύκα που έχουν οι τρίλλιες από τις ψηλές νότες του πιάνου

και τη δύναμη των πνευστών και των κρουστών του Στράους...

Τι θα κάναμε, Θεέ μου, χωρίς τη μουσική;

Το παιδί με τη σάλπιγγα

Σήμερα, πέρασα από το μπλογκ της φίλης μου της Άννας σήμερα, είδα το ακόλουθο ποιηματάκι.

Η Άννα είναι δασκάλα και πριν τα Χριστούγεννα, το μοίρασε στα παιδιά και το εικονογράφησαν. 

Με συγκίνησαν πολύ οι ζωγραφιές τους.

Αν θέλετε, περάστε να τις δείτε: amprakatampra@blogspot.com.

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΗ ΣΑΛΠΙΓΓΑ

ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου

Αν μπορούσες να ακουστείς

θα σου έδινα την ψυχή μου

να την πας ως την άκρη του κόσμου.

Να την κάνεις περιπατητικό αστέρι ή ξύλα

αναμμένα για τα Χριστούγεννα – στο τζάκι του νέγρου

ή του Έλληνα χωρικού. Να την κάνεις ανθισμένη μηλιά

στα παράθυρα των φυλακισμένων. Εγώ

μπορεί να μην υπάρχω ως αύριο.

Αν μπορούσες να ακουστείς

θα σου έδινα την ψυχή μου

να την κάνεις τις νύχτες

ορατές νότες, έγχρωμες,

στον αέρα του κόσμου.


Να την κάνεις αγάπη.

Μπορείτε να ακούσετε το ποίημα στο ακόλουθο βιντεάκι.

Η ανάγνωση είναι πολύ καλή!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!

Χρόνια πολλά!!!

Σας χαιρετώ με ένα ωραίο ποιηματάκι του αγαπημένου μου

ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ

Πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος

να ’ν ’ήμερος  να ’ναι άκακος

λίγο φαΐ  λίγο κρασί

Χριστούγεννα κι Ανάσταση.

EIMAI ΔΑΣΚΑΛΑ ΚΙ ΕΙΝ' ΟΜΟΡΦΟ!

 Το ακόλουθο κείμενο μου το έστειλαν και μένα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο, όπως και σε πολλούς από σας...
Θέλω να το αφιερώσω στις ακούραστες δασκάλες που γνωρίζω και ειδικά στην Αννούλα, την Κρητικιά δασκαλίτσα που είναι και blogger και νομίζω ότι την εκφράζει απόλυτα!
Εννοείται, φυσικά, πως το χαρίζω και στην αδερφή μου, την Ιωαννίτσα, που αφιερώνει άπειρες ώρες για το σχολείο, αφού της κατεβαίνουν συνεχώς πολύ ωραίες ιδέες... αλλά και στις φιλενάδες της (Χριστινίτσα, Κριστιάνα, Ιωάννα, "παρτέρι" κλπ), που είναι όλες σκέτες γλύκες!!! Επίσης, στις φίλες μου Χαρίκλεια, Μαρία και Ρανιέλα που δίνουν τη μάχη της εκπαίδευσης καθημερινά!

Κορίτσια, εύχομαι να κρατήσετε αυτόν τον ζήλο μέχρι να φτάσετε στη σύνταξη!
Έχει ανάγκη ο τόπος δασκάλους με όρεξη και όραμα!!!

Έχω πολύ μεγάλη εκτίμηση στους δασκάλους (σε αυτούς που αγαπούν τη δουλειά τους εννοώ).
Θεωρώ ότι αυτοί επιτυγχάνουν πολύ περισσότερα σε επίπεδο "εκπαίδευσης" και αγωγής από όλους εμάς τους καθηγητές που ακολουθούμε.

Ξέχασα τρεις δασκάλους που εκτιμώ ιδιαίτερα: τον Βασίλη (που είναι computer genius και χρήστης του διαδραστικού πίνακα εδώ και χρόνια... ίσως και να είναι ο πρώτος στην Αθήνα... χιχι) και τον άλλο Βασίλη που είναι δάσκαλος στο σχολείο των παιδιών μου και όλα τα παιδιά τον λατρεύουν! Έχει κι ένα σπίτι διακοσμημένο απ' άκρη σ' άκρη Χριστουγεννιάτικα (μου το μετέφεραν οι μαθητές του, που τους καλεί κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα)... και η τάξη του είναι πάντα "ντυμένη" με τα καλά της!
Κλείνω με τον Στάθη, που είναι ο άσπρος σίφουνας του υπολογιστή και μας κρατά ενήμερους στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο για όλα όσα συμβαίνουν σε χρόνο μηδέν!

Στην υγειά των ΔΑΣΚΑΛΩΝ μας, λοιπόν!
Ας μην χάσουν στιγμή την όρεξή τους για την υπέροχη αυτή δουλειά!!!!

"Είμαι δασκάλα κι είναι όμορφο"...

..να έρχονται οι παλιοί σου μαθητές να σε αγκαλιάζουν, να σε φιλάνε,
να σου λένε πως σε αγαπάνε και θέλουν να τους κάνεις μάθημα πάλι..Να
έρχονται σε σένα να τους ανοίγεις το μπουκαλάκι το νερό γιατί η κυρία
όλα τα μπορεί! Να τους μαθαίνεις να δένουν τα κορδόνια τους
Να ακούς κάθε πρωί "κυρία είστε πολύ όμορφη" ενώ εσύ νιώθεις χάλια. Να
καταλαβαίνουν το καινούριο άρωμα σου και το καινούριο lip gloss. Nα
κόβεις απλά τις άκρες από τα μαλλιά σου και όλα να ναι "μεγιές κυρία"
ενώ κάνεις άλλος δεν το είχε παρατηρήσει. Να θέλουν να παντρευτείς πιο
πολύ και από όσο θέλει η μαμά σου. Να θέλουν να κάτσουν όλα κοντά στην
έδρα. Όταν παίζετε μαζί να θέλουν να σου κρατούν το χέρι στον κύκλο.
Να σε κοιτάνε με ορθάνοιχτα μάτια να δείχνεις που είναι η Ικαρία που
πήρε το όνομα της από τον Ίκαρο. Να σου δίνουν μια αγκαλιά ενώ τους
διορθώνεις το γραπτό. Να κλαίνε και να βρίσκουν καταφύγιο στην αγκαλιά
σου. Να χτυπάνε στο διάλειμμα και να θέλουν μόνο εσένα να τους
καθαρίζεις την πληγή. Να έχετε σκολάσει στις 1.15 και στις 1.20 να σε
βλέπουν στο δρόμο και να σε χαιρετάνε...Και στις 1.22 και στις 1.25.

Να ζωγραφίζουν και στο τέλος όλες οι ζωγραφιές να ναι για σένα και με
αφιέρωση.
Να μαθαίνουν όλα τη διαίρεση και να ξέρεις πως τα βοήθησες εσύ.
Όταν κάτι σε απασχολεί να το καταλαβαίνουν και να σου λένε "τι έχετε κυρία;"
Να σε καλούν στα πάρτυ τους.
Να ετοιμάζουν πάρτυ έκπληξη για τα γενέθλια σου
Να χαίρονται που πλησιάζει η γιορτή σου.
Να τα μαλώνεις και να σε αγαπάνε
Να τα μαλώνεις και πάλι να είσαι η καλυτερότερη δασκάλα.
Nα σε λένε καταλάθος μαμά
Να σου λένε τα μυστικά τους.
Να θέλουν να σου πάνε την τσάντα στο γραφείο για να μην κουράζεσαι.
Να σου φτιάχνουν πάνω στην έδρα τα βιβλια της ημέρας.
Να σου προσφέρουν κάτι απο το φαγητό τους.
Να "σκοτώνονται" για το ποιος θα σου δανείσει το ψαλιδάκι του
Να σου λένε πως σ αγαπουν πολυυυυυυυ...
Να σου λένε πως όταν μεγαλώσουν θέλουν να γίνουν δάσκαλοι και δασκάλες
Να σε αγκαλιάζουν τόσο σφιχτά που δεν μπορείς να αναπνεύσεις....
Να λάμπουν από χαρά όταν παίζεις μαζί τους στην αυλή....
Να σου λένε τι όνειρο είδαν χθες....
Και όσο και αν μας κόβουν τα επιδόματα, την αγάπη των παιδιών δεν
μπορούν να την κόψουν..

Θα'θελα να φωνάξω τ' όνομά σου, αγάπη

Αὐτὸ τὸ ἀστέρι εἶναι γιὰ ὅλους μας

 

Θά 'θελα νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, 

ἀγάπη, μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη.

Νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ χτίστες ἀπ᾿ τὶς σκαλωσιὲς 

καὶ νὰ φιλιοῦνται μὲ τὸν ἥλιο

νὰ τὸ μάθουν στὰ καράβια οἱ θερμαστὲς 

καὶ ν᾿ ἀνασάνουν ὅλα τὰ τριαντάφυλλα

νὰ τ᾿ ἀκούσει ἡ ἄνοιξη καὶ νά 'ρχεται πιὸ γρήγορα

νὰ τὸ μάθουν τὰ παιδιά γιὰ νὰ μὴν φοβοῦνται τὸ σκοτάδι,

νὰ τὸ λένε τὰ καλάμια στὶς ἀκροποταμιές,

τὰ τρυγόνια πάνω στοὺς φράχτες

νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ πρωτεύουσες τοῦ κόσμου 

καὶ νὰ τὸ ξαναποῦνε μ ὅλες τὶς καμπάνες τους

νὰ τὸ κουβεντιάζουνε τὰ βράδια οἱ πλύστρες 

χαϊδεύοντας τὰ πρησμένα χέρια τους.

Νὰ τὸ φωνάξω τόσο δυνατὰ

ποὺ νὰ μὴν ξανακοιμηθεῖ κανένα ὄνειρο στὸν κόσμο

καμιὰ ἐλπίδα πιὰ νὰ μὴν πεθάνει.

Νὰ τ᾿ ἀκούσει ὁ χρόνος καὶ νὰ μὴν σ᾿ ἀγγίξει, 

ἀγάπη μου, ποτέ.

Τάσος Λειβαδίτης

Αφιερώσεις για τους συναδέλφους του "ΜΠΕ"

Για τους εξαίρετους συναδέλφους που συνάντησα 

στο "ΜΕΙΖΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 

ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ" 

θα αφιερώσω μερικές φωτογραφίες.

Σην Πέγκυ,
τη γεμάτη απλότητα κι ευαισθησία,

χαρίζω το αγαπημένο της Σούνιο,

για να μας θυμίζει βέβαια το ποίημα του Σεφέρη
ΕΠΙ ΑΣΠΑΛΑΘΩΝ:

Για την Άννα,
τη διδακτορική "βυζαντινοτέτοια"
(που είπε και τον όρκο στην ορκωμοσία για το πτυχίο της
- το γράφω γιατί δεν ξέρω και πολλούς τέτοιους
και όταν κάτι το θαυμάζω, το λέω ...)

τι άλλο από την αγαπημένη της ΥΠΑΤΙΑ;

Για την Ρούλα,

που ονειρεύεται ένα χαρούμενο σχολείο,

γεμάτο ιδέες και δημιουργικότητα,

αντίδοτο στη μοναξιά, την απαισιοδοξία και την πλήξη

(την έχω μέσα στην καρδιά μου και το ξέρει)

λίγα τάλαρα,

να μας θυμίζουν 

την ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ, 

του Θεοτόκη, που μας παρουσίασε:

Για την Βάσω

που μας έβαλε να δούμε τη γη

με Ινδιάνικη σκέψη

διαβάζοντας ξανά

ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ

από τους Ινδιάνους του Σηάτλ...

μια μικρή με ένα περιστέρι, 

ένας μεγάλος που εξηγεί τη φύση στα παιδιά του, 

ένας φρουρός μπροστά στον ήλιο που δύει...

Για τον Λευτέρη,

που μας θύμισε τον ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΠΟΙΗΤΗ
του Μίλτου Σαχτούρη, η φωτογραφία του ποιητή:

κι ένα χρωματιστό ποιητικό φτερό

Για την Σοφία,
(που ετοίμαζε την μικροδιδασκαλία της, 
με το παιδί να έχει 39 πυρετό...
τα σχόλια δικά σας)

και το σενάριό της για
τα ΕΘΝΙΚΑ & ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ

θ' αναρτήσω τον Τζέιμς Μονρόε με το περίφημο δόγμα του,
πώς να τον ξεχάσουμε τον κύριο, αφού τον βάλαμε σε τόσα παραδείγματα...
(Ρούλα... πόσες προσπάθειες κάναμε, ε;)

... θα βάλω και η συνονόματή του
γιατι αν θυμάστε η Σταυρουλίτσα τη μνημόνευσε

κι η Σούλα τη σχολίασε και γελάσαμε...

(και για να ελαφρύνει λίγο η σελίδα από το βάρος του κυρίου Προέδρου από πάνω)

για τη Σούλα

που μας έβαλε όλους να υποδυθούμε ρόλους αρχαίων Ελλήνων

και ήταν η μόνη (προς τιμήν της το λέω)

που τόλμησε να παρουσιάσει σενάριο για τα αρχαία ελληνικά

θα αφιερώσω το χάρτη με τους Αιγός ποταμούς

και μία φωτογραφία για το περίφημο "role playing"

που πραγματικά όλοι το ευχαριστηθήκαμε

(να θυμηθούμε ειδικά τον Πρόεδρο ως Μένανδρο και Τυδέα, έτσι;; Όλα τα λεφτά!)

και τώρα ήρθε η σειρά της μικρής μας νεραϊδούλας, της Αγγελικής,

θα της χαρίσω έναν ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ φυσικά, που μας τον παρουσίασε

και μια νεράιδα (γιατί έτσι κάπως την φαντάζομαι... ως μικρό γελαστό νεραϊδάκι)

Στην άλλη Αγγελική μας,

τι άλλο να αφιερώσω από τον φίλο μας τον 

ΓΟΥΤΕΜΒΕΡΓΙΟ 

και τα τυπωμένα βιβλία

που έρχονται σε αντίθεση με τα σύγχρονα e-books...

Εμείς βέβαια δεν θα πάψουμε να στηρίζουμε

τη μαγεία του καλού βιβλίου... του ΤΥΠΩΜΕΝΟΥ ΦΥΣΙΚΑ...

Μιας και μιλάμε για βιβλία,

θα περάσουμε στην πιο ψαγμένη, διαβασμένη 

και επιστημονικά καταρτισμένη

βιβλιοθηκάριο Αθηνών και περιχώρων.

Στη Ράνια, λοιπόν,

θα αφιερώσω το πορτραίτο 

της ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ ΜΑΡΤΙΝΕΓΚΟΥ

και το εξώφυλλο της ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑΣ της.

Για να φτάσουμε στον Νεόφυτο,

και να του αφιερώσουμε,

τι άλλο; 

ένα θέμα από τη Μινωική Κρήτη.

Διάλεξα τις ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΚΥΡΙΕΣ

Ας του χαρίσουμε και μία φωτογραφία 

από την αγαπημένη ιδιαίτερη πατρίδα του

την ΚΥΠΡΟ

Τώρα ήρθε η σειρά της Θεώνης,

της εκπληκτικής σχολιάστριάς μας,

που μας έβαλε όλους να ασκηθούμε στη στιχουργική...

Θα της αφιερώσω τον Ζακ Πρεβέρ, φυσικά...

κι ένα τραινάκι μαγικό

σαν αυτό που μας ταξίδεψε...

Αχ, Κάλλη μου, γλυκιά μου

τι μας θύμισες με την ΝΕΑ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ σου

Θα σου αφιερώσω αυτό που μας έγραψες στον πίνακα

και το σχολείο του παλιού καιρού...

Σταυρουλίτσα, με το απίστευτο τσαγανό,

τις πλάκες, τους Ρομά μαζί με τον Αζμάν σου 

και τον ΑΡΑΒΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ σου

τι να σου αφιερώσω;

Αγόρια από την Αραβία λέω

Τίνα, γλυκειά μας σαν το μέλι

μας έφερες στη μνήμη 

μία από τις πιο γλυκές μας αναμνήσεις: 

τον ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ!

Σου τον αφιερώνω, μαζί με τη φράση του Σαββόπουλου γι' αυτόν:

Μου αρέσει πολύ ο Καραγκιόζης, γιατί είναι διάτρητος 

και μπορεί να τον διαπεράσει ολάκερον το φως!

(Να μην ξεχάσουμε, σ' αυτό το σημείο,
την κορυφαία ερμηνεία του Προέδρου,
στο ρόλο του ΜΠΑΡΜΠΑ-ΓΙΩΡΓΟΥ)

Πρόεδρέ μου, δεν σε ξέχασα,

απλά σε άφησα για το τέλος, 

με το σκεπτικό να σου δώσω μία ιδιαίτερη θέση στο αφιέρωμα...

Στον Γιάννη, τον δυναμικό, τον μεταπτυχιακό, τον ηθοποιό, τον πλακατζή, 

τον συνοψίζοντα μαεστρικώς αυτά που ειπώθηκαν και άλλα τινα...
κυρίως, βέβαια, αναγνωρισμένο παμψηφεί Πρόεδρο του τμήματός μας,

θα αφιερώσω μία φωτογραφία του  
ΡΗΓΑ ΦΕΡΡΑΙΟΥ

(μου άρεσε η ομάδα "Ρηγάδες"... και το σχόλιο περί σκλαβωμένων συνειδήσεων σήμερα)

και του ΘΟΥΡΙΟΥ

Πρέπει να χαρίσω και κάτι στην κυρία!!!!

Βιβή μου

δεν ξέρω τι να πω,

γι' αυτό δανείζομαι τα λόγια

από τη γνωστή ταινία:

Hey captain, my captain!

Το παραβάρυνα λίγο, ε;

Ε... λοιπόν, επειδή θέλω να χαλαρώσουμε κλείνοντας

σου αφιερώνω και την Jodie Foster

που θα μας θυμίζει το βασικό:

"Μακριά από στερεότυπα και προκαταλήψεις"!!!

(Αυτό μόνο όσοι ήταν εκεί το καταλαβαίνουν... χιχι, το μυστικό μας)...

Τελικό κλείσιμο

με λίγες φωτογραφίες από το σενάριό μου  

για τον Ζορμπά του Καζαντζάκη,

"νύχτες μ' αστέρια"...

... με την ευχή να εκπληρωθούν κάποτε

τα πιο τρελλά μας όνειρα κι οι πιο κρυφές ευχές μας

... ν' ανταμώσουμε την ποίηση στη ζωή μας

όπως και στις τάξεις μας...

και να δούμε τους μαθητές μας ν' αλλάζουν τον κόσμο...