ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ "ΜΕΙΖΟΝ"!!!

Χτες βράδυ τελείωσε το τρίτο μέρος του 

"ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ" 

το οποίο παρακολούθησα.

Θέλω να πω ότι ήταν ό,τι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου σε επίπεδο επιμόρφωσης (πιστέψτε με, έχω παρακολουθήσει αναρίθμητα σεμινάρια, ημερίδες και τα σχετικά)...

Εντάξει, το παραδέχομαι. Ήμουν απίστευτα τυχερή...

Καταρχήν γιατί πέτυχα στην  

καλύτερη δασκάλα που έχω δει μέχρι σήμερα (το εννοώ!)
τη λένε ΒΙΒΗ (δεν λέω επίθετο γιατί δεν ξέρω αν το θέλει η ίδια)

και σε μία εκπληκτική ομάδα καθηγητών,

που είχε ένα μαγικό συνδυασμό αλληλοσυμπληρούμενων προσωπικοτήτων...

Νιώθω, λοιπόν, μέσα μου έντονη την ανάγκη να τους ευχαριστήσω όλους αυτούς τους αγγέλους που βρέθηκαν στο δρόμο μου και με έκαναν σοφώτερη και πλουσιώτερη!
Τι να πρωτοπώ;
Για τις μικροδιδασκαλίες που ακούστηκαν,
που μας ταξίδεψαν σε τόσο διαφορετικά και ενδιαφέροντα θέματα,
για τα σχόλια και την ανατροφοδότηση που ακολουθούσε,
για τις συζητήσεις στα διαλείμματα; Όλα ήταν χρήσιμα!
Καταρχήν, και μόνη η ιδέα να ετοιμάζουμε μαθήματα
και να τα δείχνουμε μεταξύ μας οι φιλόλογοι
είναι εκπληκτική!
Νιώθω ότι τρύπωσα από μία μικρή χαραμάδα στις τάξεις όλων αυτών των εξαίρετων συναδέλφων
και κέρδισα πάρα πάρα πολλά από αυτό!
Το κυριώτερο, όμως, κέρδος μου είναι αυτό που κομίζει το "μείζον":
το ότι ο μαθητής και η μαθήτρια πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη
στη δημιουργία του σχεδίου μαθήματος,
πρέπει να είναι παρόντες στο μυαλό μας όταν οργανώνουμε τις ιδέες μας,
ώστε να πλέκουμε τα διδακτικά μας σενάρια
με γνώμονα το "σχεσιακό" κομμάτι της τάξης μαζί με το γνωστικό!!!
Γιατί, αν μη τι άλλο, αυτό που πρέπει να μείνει στα παιδιά
είναι η αληθινή επαφή με όλους τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες (χωρίς εξαιρέσεις),
η ένταξή τους στη ομάδα, οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματά τους,
η διασφάλιση της ενότητας...

Εντάξει, ξέρω τι σκέφτεστε...
Δεν τα ήξερες αυτά πριν;
Περίμενες το "ΜΠΕ" να σου τα πει;

Τα ήξερα και τα πίστευα, φυσικά και σε ένα βαθμό τα εφάρμοζα.
Τώρα, όμως, διδάχθηκα πάνω σ' αυτά, έχω δει παραδείγματα,
έχω στο μυαλό μου πιο έντονη την πολεμική ενάντια στα στερεότυπα,
συνειδητοποιώ ότι πρέπει να ξεριζώσω εντελώς από μέσα μου αυτό
το περί "καθηγητικής καθέδρας" και να λειτουργώ ισότιμα με τα παιδιά...
...και να μην το ξεχνάω ποτέ...

Όσο και αν τα ξέρουμε και τα σκεφτόμαστε μόνοι μας,
είναι πάντα χρήσιμο να τα συζητάμε όλοι μαζί,
να τα βιώνουμε και μεις ως ομάδα,
λειτουργώντας με την ομαδοσυνεργατική μέθοδο
και να τα θεμελιώνουμε θεωρητικά στο μυαλό μας.

Θα ήθελα ειλικρινά να το ξαναζήσω!!!!

(Μα πού τέτοια τύχη; Από ό,τι ακούω, θα καταργηθεί το "μείζον" για ευνοήτους λόγους...
Άτιμη κρίση... Μας κόβεις πάνω στο καλύτερο)...

Θα επανέλθω στο θέμα σύντομα.

Κλείνω τώρα γιατί με καλεί το καθήκον...