EIMAI ΔΑΣΚΑΛΑ ΚΙ ΕΙΝ' ΟΜΟΡΦΟ!

 Το ακόλουθο κείμενο μου το έστειλαν και μένα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο, όπως και σε πολλούς από σας...
Θέλω να το αφιερώσω στις ακούραστες δασκάλες που γνωρίζω και ειδικά στην Αννούλα, την Κρητικιά δασκαλίτσα που είναι και blogger και νομίζω ότι την εκφράζει απόλυτα!
Εννοείται, φυσικά, πως το χαρίζω και στην αδερφή μου, την Ιωαννίτσα, που αφιερώνει άπειρες ώρες για το σχολείο, αφού της κατεβαίνουν συνεχώς πολύ ωραίες ιδέες... αλλά και στις φιλενάδες της (Χριστινίτσα, Κριστιάνα, Ιωάννα, "παρτέρι" κλπ), που είναι όλες σκέτες γλύκες!!! Επίσης, στις φίλες μου Χαρίκλεια, Μαρία και Ρανιέλα που δίνουν τη μάχη της εκπαίδευσης καθημερινά!

Κορίτσια, εύχομαι να κρατήσετε αυτόν τον ζήλο μέχρι να φτάσετε στη σύνταξη!
Έχει ανάγκη ο τόπος δασκάλους με όρεξη και όραμα!!!

Έχω πολύ μεγάλη εκτίμηση στους δασκάλους (σε αυτούς που αγαπούν τη δουλειά τους εννοώ).
Θεωρώ ότι αυτοί επιτυγχάνουν πολύ περισσότερα σε επίπεδο "εκπαίδευσης" και αγωγής από όλους εμάς τους καθηγητές που ακολουθούμε.

Ξέχασα τρεις δασκάλους που εκτιμώ ιδιαίτερα: τον Βασίλη (που είναι computer genius και χρήστης του διαδραστικού πίνακα εδώ και χρόνια... ίσως και να είναι ο πρώτος στην Αθήνα... χιχι) και τον άλλο Βασίλη που είναι δάσκαλος στο σχολείο των παιδιών μου και όλα τα παιδιά τον λατρεύουν! Έχει κι ένα σπίτι διακοσμημένο απ' άκρη σ' άκρη Χριστουγεννιάτικα (μου το μετέφεραν οι μαθητές του, που τους καλεί κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα)... και η τάξη του είναι πάντα "ντυμένη" με τα καλά της!
Κλείνω με τον Στάθη, που είναι ο άσπρος σίφουνας του υπολογιστή και μας κρατά ενήμερους στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο για όλα όσα συμβαίνουν σε χρόνο μηδέν!

Στην υγειά των ΔΑΣΚΑΛΩΝ μας, λοιπόν!
Ας μην χάσουν στιγμή την όρεξή τους για την υπέροχη αυτή δουλειά!!!!

"Είμαι δασκάλα κι είναι όμορφο"...

..να έρχονται οι παλιοί σου μαθητές να σε αγκαλιάζουν, να σε φιλάνε,
να σου λένε πως σε αγαπάνε και θέλουν να τους κάνεις μάθημα πάλι..Να
έρχονται σε σένα να τους ανοίγεις το μπουκαλάκι το νερό γιατί η κυρία
όλα τα μπορεί! Να τους μαθαίνεις να δένουν τα κορδόνια τους
Να ακούς κάθε πρωί "κυρία είστε πολύ όμορφη" ενώ εσύ νιώθεις χάλια. Να
καταλαβαίνουν το καινούριο άρωμα σου και το καινούριο lip gloss. Nα
κόβεις απλά τις άκρες από τα μαλλιά σου και όλα να ναι "μεγιές κυρία"
ενώ κάνεις άλλος δεν το είχε παρατηρήσει. Να θέλουν να παντρευτείς πιο
πολύ και από όσο θέλει η μαμά σου. Να θέλουν να κάτσουν όλα κοντά στην
έδρα. Όταν παίζετε μαζί να θέλουν να σου κρατούν το χέρι στον κύκλο.
Να σε κοιτάνε με ορθάνοιχτα μάτια να δείχνεις που είναι η Ικαρία που
πήρε το όνομα της από τον Ίκαρο. Να σου δίνουν μια αγκαλιά ενώ τους
διορθώνεις το γραπτό. Να κλαίνε και να βρίσκουν καταφύγιο στην αγκαλιά
σου. Να χτυπάνε στο διάλειμμα και να θέλουν μόνο εσένα να τους
καθαρίζεις την πληγή. Να έχετε σκολάσει στις 1.15 και στις 1.20 να σε
βλέπουν στο δρόμο και να σε χαιρετάνε...Και στις 1.22 και στις 1.25.

Να ζωγραφίζουν και στο τέλος όλες οι ζωγραφιές να ναι για σένα και με
αφιέρωση.
Να μαθαίνουν όλα τη διαίρεση και να ξέρεις πως τα βοήθησες εσύ.
Όταν κάτι σε απασχολεί να το καταλαβαίνουν και να σου λένε "τι έχετε κυρία;"
Να σε καλούν στα πάρτυ τους.
Να ετοιμάζουν πάρτυ έκπληξη για τα γενέθλια σου
Να χαίρονται που πλησιάζει η γιορτή σου.
Να τα μαλώνεις και να σε αγαπάνε
Να τα μαλώνεις και πάλι να είσαι η καλυτερότερη δασκάλα.
Nα σε λένε καταλάθος μαμά
Να σου λένε τα μυστικά τους.
Να θέλουν να σου πάνε την τσάντα στο γραφείο για να μην κουράζεσαι.
Να σου φτιάχνουν πάνω στην έδρα τα βιβλια της ημέρας.
Να σου προσφέρουν κάτι απο το φαγητό τους.
Να "σκοτώνονται" για το ποιος θα σου δανείσει το ψαλιδάκι του
Να σου λένε πως σ αγαπουν πολυυυυυυυ...
Να σου λένε πως όταν μεγαλώσουν θέλουν να γίνουν δάσκαλοι και δασκάλες
Να σε αγκαλιάζουν τόσο σφιχτά που δεν μπορείς να αναπνεύσεις....
Να λάμπουν από χαρά όταν παίζεις μαζί τους στην αυλή....
Να σου λένε τι όνειρο είδαν χθες....
Και όσο και αν μας κόβουν τα επιδόματα, την αγάπη των παιδιών δεν
μπορούν να την κόψουν..